فکر کنید که اگر روزی به جای مکان‌ها و یا موجودات آشنایی که می‌شناسیم به قلمرو ناشناخته‌ای با موجودات شبه فضایی وارد شویم چه احساسی پیدا می‌کنیم؟ دچار سردگمی می‌شویم و یا هیجان زده بالا پایین می‌پریم؟ این شاید همان واکنشی باشد که بازدیدکننده‌های این نوع جدید باغ وحش از خود نشان داده‌اند. با ما همراه شوید تا وارد این دنیای نوین شویم. دنیایی که شاید چندان هم غافلگیرتان نکند.

ساکنین این باغ وحش، حیواناتی که ما می‌شناسیم نیستند. آن‌ها در واقع لوله‌های‌ پلاستیکی هستند که از یک پایه متصل به سقف آویزان‌ شده‌اند. اما همانند جانوران پشمالوی ساکن باغ وحش‌های واقعی، این روبوت‌ها نیز به لمس شدن توسط انسان واکنش نشان می‌دهند و بازوهای پلاستیکی‌شان را به سمت بازدید کننده‌ها دراز کرده و دور آن‌ها می‌چرخند. آن‌ها همچنین قادرند با کمک حس‌گرهای کینکت خود بازدید کننده‌ها را تعقیب کنند. به علاوه قبل از آن‌که به بازدید کنندگان پاسخ دهند به ژست‌های آن‌ها توجه می‌کنند. در نتیجه این پاسخ گاهی با وول خوردن به شکلی بامزه و با جنب و جوشی از روی خشم همراه است.

این روبات‌ها از زبان برنامه نویسی خاصی استفاده کرده‌اند که در هماهنگ کردن حرکات به آن‌ها کمک می‌کند. این برنامه این توانایی را به آن‌ها می‌دهد که همزمان به همه بازدیدکننده‌های باغ وحش واکنش نشان دهند. آن‌دسته از بازدید کننده‌ها که به روبوت‌ها توجه نشان داده بودند تلقی مثبتی از برخورد با آن‌ها ارائه دادند، اما گروهی که نسبت به آنان بی‌تفاوت بودند توسط روبوت‌ها نادیده گرفته شدند.

استودیوی طراحی Minima Forms همچنین سعی کرد با برنامه دیگری از آن‌چیزی که بازخورد تکرارشونده ‌نامیده می‌شود، جلوگیری کند. منظور این است برخورد با انسان همیشه به یک شکل در روبوت‌ها اثر نگذارد. استودیو می‌گوید این برنامه به روبوت‌ها کمک خواهد کرد در طول زمان جنبه‌های شخصیتی خود را به طور مداوم گسترش بدهند و آن‌ها را قادر به ردو بدل کردن هیجانات و عواطف با بازدید کننده‌ها می‌کند.

بر طبق بررسی‌ها به نظر می‌رسد تغییرات انجام شده موثر بوده اند. افراد شرکت کننده در این طرح از لمس این مخلوقات به اندازه نوازش حیوانات خانگی لذت بردند و وقتی این روبوت‌ها در حالت اضطراب به رنگ قرمز درآمدند، کاملا جا خوردند.

روبوت‌های ساخت این استودیو ‌ هنوز به طور کامل هوشمند نشده‌اند. واکنش آن‌ها نسبت به تحریکات محیطی آگاهانه‌تر شده است. آن‌چه اهمیت دارد این است که به اندازه کافی زنده به نظر می‌رسند که انسان را تشویق کنند که به آن‌ها نزدیک شود و سعی کند آن‌ها را بفهمد.