اگر یادتان نیست که گوگل چه طور اسکن سه‌بعدی را در یک گوشی پیاده‌سازی کرده به خبر مربوط به پروژه‌ی تانگو  مراجعه کنید. اسکن سه‌بعدی برای تشخیص محیط پیرامون کاربرد دارد و شاید بتوان در مورد یک روبات پرنده هنگام پرواز در محیط بسته از آن استفاده کرد و این دقیقاً کاری است که محققین دانشگاه پنسیلوانیا انجام داده‌اند. در ادامه‌ی مطلب با ویدیوی این محصول تحقیقاتی در خدمت شما هستیم.

یک کوآدکاپتر را در نظر بگیرید، چیزی مثل تصویر زیر که به نوعی شبیه هلی‌کوپتر است با این تفاوت که چهار پروانه (Quad یا چهارتایی) در چهار طرف آن برای افزایش قابلیت مانور و نیز تعادل و پایداری اضافه شده است.

گروهی از محققین دانشگاه پنسیلوانیا هنگامی که به تلفن پروژه‌ی تانگوی گوگل دسترسی پیدا کردند، به این فکر افتادند که بد نیست از قابلیت اسکن سه‌بعدی محیط اطراف توسط گوشی برای پرواز کوآدکاپتر خود استفاده کنند. از این رو محصولی که در ویدیوی جالب زیر می‌بینید ساخته شده است:

دانلود ویدیو

ویدیوی فوق به کمی توضیح احتیاج دارد. اول اینکه تا دقیقه‌ی اول و کمی جلوتر تنها چیزی که پهپاد یا کوآدکاپتر استفاده می‌کند، داده‌های پروژه‌ی تانگو است. حسگر دیگری برای تشخیص محیط وجود ندارد. همان‌طور که متوجه شده‌اید، اگر آن را به اطراف حرکت دهیم، مجدداً به نقطه‌ی اولیه باز می‌گردد و نشان می‌دهد که پروژه‌ی تانگو نسبتاً دقیق است.

در دقایق بعدی آزمایش پروازی، کار مشکل‌تر می‌شود. به پهپاد دستور داده شده که به نقطه‌ای در اتاق مسافرت کند، اما در طول مسیر آن را منحرف می‌کنند. کوآدکاپتر به هر شکل ممکن مسیر خود را به درستی انتخاب کرده و به مقصد می‌رسد.

به این نکته هم توجه کنید که استفاده از لپ‌تاپ برای مشخص کردن مسیر پرواز نیست بلکه تنها ابتدا و انتهای مسیر را به کوآدکاپتر اعلام می‌کند. کوآدکاپتر خودش تصمیم می‌گیرد که چطور به مقصد برسد و این تصمیم‌گیری با کمک اطلاعاتی است که از اسکن سه‌بعدی گوشی پروژه‌ی تانگو به دست آورده است.