اغلب از کنارشان میگذریم بدون آنکه ببینیمشان، برتنشان زخم مینهیم بدون آنکه به ما آسیبی رسانده باشند، از سایهسارشان لذت میبریم بدون آنکه آبیاریشان کنیم. درختان معروف میآیند و میروند، بدون آن که به زیباییهای آنها توجهی داشته باشیم. در این مقاله شما را با ده درخت مشهور جهان آشنا خواهیم نمود.
لاربره دو ته نره (این درخت، درخت ته نره هم نامیده میشد و از گونه آکاسیا بود)، عنوان تنهاترین درخت روی زمین را از آن خود کرده و تبدیل به یکی از دیدنیهای معروف مسیر کاروانها در ساهارا (سومین و گرمترین بیابان بزرگ جهان در شمال آفریقا) شده بود تا زمانی که یک راننده کامیون مست لیبیایی در سال 1973 با آن برخورد کرده و باعث شکستنش شد. اگوست امسال نیز دیگر درخت مشهور جهان، درخت آنه فرانک (آنه فرانک دختر یهودی که در جریان جنگ جهانی دوم همراه خانوادهاش در ساختمانی در آمستردام هلند از دست نازیها مخفی شده بود در دفتر خاطراتش از این درخت شاه بلوط نام برده بود و به همین دلیل این درخت به نام درخت آنه فرانک خوانده میشود) در آمستردام به دلیل تندبادهای شدید از ریشه درآمد و از بین رفت. در ایران هم که البته دیر زمانی نیست که درختان خیابان ولیعصر علیرغم قدمت تاریخیشان و البته نقش مهمی که در تصویه ذرهای از آلودگی هوای تهران داشتند بیرحمانه و آنهم شبانه قطع شدند. حال بگذریم از کلاغهای بینوایی که آشیانهشان را از دست دادند. اما خوشبختانه هنوز تعداد زیادی از درختان مشهور باقی ماندهاند. اینک شما را با مشهورترین آنها آشنا خواهیم کرد.
اربول دل توله
اربول دل تول یک درخت سرو مونته زوما است که در مرکز شهر سانتا ماریا دل توله در کشور مکزیک قرار گرفته است. این درخت تنومندترین تنه را در بین درختان جهان از آن خود نموده است. اگرچه این تنه بیشتر شبیه به دیواری قطور بوده و برای به دست آوردن قطر آن با توجه به ظاهرش مشکلاتی وجود داشت اما در نهایت با روشهای خاص مشخص شد که قطر تنه این درخت 9.38 متر است. این درخت آنچنان بزرگ است که به نظر میآمد از چندین درخت مختلف تشکیل شده اما آزمایشات DNA ثابت کرد که تمام آن از یک درخت بوجود آمده است. تخمین زده میشود که سن آن بین 1.200 تا 3.000 سال میباشد. نام این درخت در فهرست میراث جهانی یونسکو قید شده است.
درخت پنبهای
این درخت سمبل شهر فری تاون (شهر آزاد) پایتخت سییرا لئون میباشد. بر طبق افسانهها در سال1972 وقتی که یک گروه از اولین بردگان آمریکایی-آفریقایی که آزادی خود را برای جنگیدن به نفع ارتش بریتانیا در طی جنگ استقلال آمریکا بدست آوردند، شهر مدرن فری تاون را پایه گذاری کردند. این بردگان در طول خط ساحلی حرکت کرده و این درخت بزرگ را در بالای خلیج دیدند و در اطرافش جمع شده و به اجرای مراسم شکرگذاری و خواندن سرودهایی برای تشکر از خدا پرداختند و از آن زمان درخت پنبهای تبدیل به یک سمبل ارزشمند و مهم شد.
بوآب، زندان درختی
این درخت بزرگترین درخت میان تهی جهان است و در جنوب دربی در غرب استرالیا قرار دارد. عمده شهرت این درخت به دلیل استفاده از آن به عنوان بازداشتگاه زندانیان بومی استرالیا در دهه 1890 میباشد. در سالهای اخیر حصاری در اطراف این درخت بنا شده است تا آن را از وحشیگری و آسیب محافظت کند.
درخت سرگرد بلوط
این درخت بلوط بزرگ در قلب جنگلهای شروود در انگلستان قرار دارد. بر اساس داستانهای فولکلور محلی این درخت پناهگاه رابین هود و گروه یاغیانش محسوب میشده است. چیزی در حدود 800 تا 1000 سال از عمر این درخت میگذرد. در سال 1790 سرگرد هیمن روکی، عتیقه شناس برجسته نام این درخت را در کتابش که در مورد بلوطهای باستانی شروود بود گنجاند. از این رو است که این درخت عنوان سرگردی کسب نموده است. این درخت جزء میراث ملی کشور انگلستان قرار دارد.
سرو تنها
درخت سرو تنها در نزدیک مونتری شاید یکی از دیدنیترینها در جادهای ملقب به سواری 17 مایلی (17-Mile Drive) باشد. جادهای خوش منظره که از میان بیشه زار آرام و سواحل ماسهای عبور میکند. سرو مونتری گونهای از سروها است که بومی مناطق ساحلی کالیفرنیا است. در طبیعت گونههای این سرو به دو گروه کوچک در نزدیک مونتری و کارنل محدود میشوند. این درخت اکنون به سمبل رسمی سواحل پبل beach) (Pebble تبدیل شده است.
درخت زندگی
درخت زندگی درختی کهن سال است که در میان بیابانی لم یزرع و وسیع در بحرین رشد نموده است. گفته میشود سن این درخت بین 400 تا 500 سال است. به نظر میرسد ریشههایش این توانایی را دارند تا آبهای زیرزمینی را از قسمتهای عمیقتر جذب کنند اما هنوز هم این درخت معجزهای است که در قلب زمینهای بی آب و علف و عقیم و به حیات خود ادامه میدهد. ساکنین محلی معتقدند این منطقه مکان واقعی بهشت عدن (مکانی که در داستان پیدایش به آن اشاره شده و گفته میشود آدم و حوا پس از آفریده شدن توسط خداوند چند سالی در آن زندگی میکردند) است.
درختان اژدهای سوکوترا
درختان خون اژدها مشهورترین و در عین حال پر بحثترین گونههای گیاهی ممتازی هستند که در جزیره سوکوترا (متشکل از 4 جزیره در اقیانوس هند) رشد میکنند. این درخت ظاهری عجیب و ویژه داشته و تقریبا شبیه به یک چتر سرو ته شده میباشد. این گونه همیشه سبز به دلیل صمغ سرخ رنگش به نام خون اژدها شناخته میشود. شکل نامانوس این درخت، آن را قادر ساخته تا در شرایط اقلیمی خشک به شکلی بهینه به حیات خود ادامه دهد. تاج پهن و دستهای این درخت میتواند سایه مناسبی جهت کاهش تبخیر آب فراهم نماید.
ژنرال شرمن
ژنرال شرمن یکی از بزرگترین درختان گونه سکویا است که در پارک ملی سکویاها در کالیفرنیا قرار دارد. این درختان بزرگ و مشهور عنوان درختان غول را در میان درختان بزرگ جثه جهان به خود اختصاص دادهاند. در حقیقت 5عدد از 10 درخت بزرگی که روی این سیاره یافت میشوند در این پارک قرار گرفتهاند که ژنرال شرمن بزرگترین آنهاست. بنا بر باور عموم عمر این درخت در حدود 2.300 تا 2.700 سال تخمین زده میگردد.
درختان سدر خداوند
سدرهای خدا در حدود 400 درخت سدر لبنانی هستند که به صورت جنگلی کوچک در شمال لبنان قرار گرفتهاند. آنها در شمار آخرین بازماندگان جنگلهای پهناور درختان سدر لبنانی میباشند که در دوران باستان در این ناحیه رشد کرده بودند. در انجیل حدود 70 مرتبه به این سدرهای لبنانی اشاره شده است. مصریان باستان از صمغ این درختان در مومیایی کردن مردگان استفاده نموده و گفته میشود که شاه سولومون (حضرت سلیمان) از چوب این درختان در ساخت اولین معبد در اورشلیم استفاده کرده است.
خیابانی از بائوبابها
این خیابان از تعدادی از درختان مشهور تشکیل شده که در کنار خیابان خاکی و نه چندان زیبایی ردیف شدهاند که بین مورونداوا و بلونی در غرب ماداگاسکار قرار گرفته است. چشم انداز آنها مسافران را از سراسر جهان شوکه کرده و این نقطه را به یکی از مشهورترین جاذبههای توریستی ماداگاسکار تبدیل کرده است. درختان بائوباب 800 سال عمر میکنند و طولشان به 18 متر میرسد. این درختان اصالتا در مناطق خشک و بی آب و علف بندرت یافت شده اما به صورت انبوه در مناطق گرمسیری دیده میشوند. در طول سالها و به دنبال رشد جمعیت منطقه، جنگلها برای ایجاد زمینهای کشاورزی پاکسازی شدند و اکنون در آنجا تنها این درختان بائوباب معروف باقی ماندهاند.
اما در ایران شاید معروفترین نمونه درخت سرو کشمر یا سرو مقدس زرتشت بوده که بنا بر باور زرتشتیان به دستور زرتشت کاشته شده بود. این درخت به دستور متوکل عباسی و علیرغم پیشنهاد زرتشتیان برای پرداخت پنجاه هزار سکه طلا در قبال پابرجا ماندن درخت، قطع گردید تا به بغداد برده شود اما یک روز قبل از رسیدن درخت به بغداد متوکل به قتل رسید. بنابر پیشگویی زرتشت هر کس این درخت را قطع میکرد کشته میشد. گفته میشود در هنگام قطع شدن 1.400 سال از عمر این درخت میگذشت.