ایتنا- ایدههای استیو جابز ماندنی هستند و هر مدیری میتواند از نبوغ این بزرگمرد دنیای فناوری ایده بگیرد حتی دیتاسنترهای ایرانی.
به گزارش ایتنا از فارس، فریدون قاسمزاده در همایش مخابرات ایران اظهار داشت: پس از عرضه آیفون و آیپد یکی از سؤالات همیشگی این بود که چرا استیو جابز روی آیفون و آیپد، «STORAGE» (محل ذخیره سازی اطلاعات) یا حداقل پورت USB نگذاشت.
چرا استیو جابز برای آیفون و آیپد USB نگذاشت؟
وی ادامه داد: دلیل این کار استیو جابز این بود که اصلاً در آینده فناوری قرار نیست هرکس داده را به صورت شخصی ذخیره کند.
مدیرعامل شرکت افرانت گفت: فناوری به سمتی حرکت کرده که حجم اطلاعات به قدری زیاد شده که کسی قادر نخواهد بود تمام اطلاعات خود را به صورت شخصی ذخیره کند و این اطلاعات باید در دیتاسنترها نگهداری شوند و از طریق رایانش ابری در هر زمان و هر مکان در دسترس مالک باشند.
این استاد دانشگاه صنعتی شریف اظهار داشت: عقیده استیو جابز این است که با پیشرفت فناوری و توسعه وسایل ارتباطی، هر کاربر از چندین وسیله استفاده میکند و باید راهکاری در نظر گرفته شود که با به روز کردن یک وسیله، دیگر وسایل کاربر نیز به روز شود. این ایده، اصل رایانش ابری است که بر اساس آن استیو جابز آیفون و آیپد را بینیاز از USB دید.
دیتاسنتر ملی کشور محل مناسبی برای نگهداری اطلاعات مهم نیست
مدیر شرکت افرانت یادآور شد: اصل نگه داشتن تمام اطلاعات کشوری و نظامی در یک دیتاسنتر به عنوان دیتاسنتر ملی کشور ضد امنیتی است، این کار یعنی مدام پیام دادن به اینکه مکان مرا پیدا کن و مرا بزن.
وی یادآور شد: از این رو توسعه این است که شرکت بزرگ مانند همراه اول و ایرانسل که سالانه هزاران میلیارد درآمد دارند، ۱۰ میلیارد تومان صرف ایجاد دیتاسنتر کنند.
دیتاسنترها باید طبق ترافیک منطقهای ایجاد شوند
وی در ادامه با اشاره به برنامه راهاندازی دیتاسنترهای استانی گفت: دیتاسنتر نباید بر اساس استان که یک تقسیمبندی سیاسی است، ایجاد شود و دلیلی نیست که هر استان یک دیتاسنتر داشته باشد، بلکه باید با استخراج الگوی ترافیک هر منطقه در منطقه موردنیاز، دیتاسنتر ایجاد شود.
وی ادامه داد: از دیگر ویژگیهای استاندارد دیتاسنتر این است که هر دیتاسنتر میلیونها سرور دارد. تعداد سرورهای موجود در دیتاسنترهای ایران در حد ۱۰۰ هزار تا سرور است.
قاسمزاده با اشاره به توان مصرفی در دیتاسنترها گفت: یک «رک» که با ۴ سرور کار کند مانند یک اتاق دربسته است که ۵ بخاری درون آن روشن باشد، همچنان که در سال ۲۰۱۰ با ده دقیقه سرچ در گوگل و استفاده از دیتاسنترهای گوگل میشد به مدت نیم ساعت شهر لاسوگاس نورانیتر شهر دنیا را روشن نگاه داشت.
وی در بخش دیگری از صحبتهای خود با ارائه آماری از سایت الکسا در خصوص مراجعات ایرانیها در فضای مجازی گفت: برخلاف بسیاری از ادعاهای باطل از ۵۰۰ سایت برتر در لیست مراجعات ایرانیها، تنها ۹ درصد خارجی هستند که آنها نیز بیشتر سایتهای معروف یاهو، گوگل و مایکروسافتاند، اما با این حال ۹۰ درصد محتوای این ۵۰۰ سایت در ایران نیست.
وی گفت: همچنین ۴۰ درصد میزبانی ۵۰۰ سایت پربازدید توسط ایرانیها در ایران نیست.
مهاجرت معکوس در میزبانی سایتهای ایرانی
استاد دانشگاه صنعتی شریف گفت: واقعیتی که در میزبانیهای داخلی وجود دارد این است که شاهد مهاجرت معکوس در میزبانیها هستیم، زیرا سایتهایی که در ایران و با میزبانی ایرانی پا میگیرند، پس از قدرتمند شدن و افزایش بازدید و ترافیک، ناچار به خارج از کشور میروند.
وی در توضیح این گفته خود توضیح داد: از آنجایی که قیمت پهنای باند در ایران ۱۰ تا ۱۰۰ برابر دنیاست، در نتیجه قیمت میزبانی و دیتاسنتر نیز بسیار بیشتر از سایر نقاط دنیا است و برای مالک سایت به صرفهتر است که میزبانی را در خارج از کشور انجام دهد.
عدم تعریف مجوز دیتاسنتر در کشور
وی در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به موضوع دیگری در بازار دیتاسنتر کشور گفت: موضوع دیگر، نبود مجوز فعالیت دیتاسنتر در کشور است و هم اکنون مجوزی در هیچ قالب به شرکتهای فعال در بازار دیتاسنتر داده نشده است، این نبود مجوز ریسک سرمایهگذاری در این بازار را زیاد کرده است.
پروانههای صادره توسط وزارت صنعت همیشگی و پروانههای وزارت ارتباطات مدتدار است
وی در ادامه با انتقاد از واگذاری محدود و موقت پروانهها توسط وزارت ارتباطات گفت: در حالی که در وزارت صنعت هیچگاه پروانهای مدتدار نبوده است، اما در وزارت ارتباطات برای پروانهها مدت تعیین میشود. با این کار تازه پس از دو سال که شرکت به نقطه سر به سر هزینه میرسد، مدت مجوز فعالیتاش به اتمام میرسد.
قاسمزاده در بخش پایانی صحبتهای خود با اشاره به تصویب قانون شرکتهای دانشبنیان گفت: شرکتهای دانشبنیان در صنعت فسفرسوز کار میکنند و بودجههای میلیاردی برای شرکت در مناقصهها ندارند.
وی گفت: در صورتی که شرکتهای دانشبنیان شناسایی شوند، طبق قانون شرکتهای دانشبنیان، این شرکتها از معافیتهای مالیاتی، واردات و صادرات بهرهمند خواهند شد و مالیاتی که دولت در چند سال از آن صرفنظر کرده با قدرتمند شدن این شرکتها در مدت بسیار کوتاهی بازگردانده میشود.
ادامه مطلب http://itna.ir/vdcce0qi.2bqpe8laa2.html