زنبور عسل، لیزر، سگ‌های تربیت شده و پرتو ایکس همه در یک چیز مشترک‌اند، همگی آن‌ها در کشف و شناسایی مواد منفجره به کار می‌روند، البته یک نقطه ضعف مشترک هم در این بین وجود دارد همه‌ی این روش‌ها برای شناسایی ماده‌ی منفجره باید به آن نزدیک شوند. راه حل این مشکل به احتمال زیاد در امواج صوتی نهفته است.
بودجه‌ای 7 میلیون دلاری از سوی نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا به این پژوهش کاربردی اختصاص یافته تا محققان در دانشگاه کلرادو سیستمی را توسعه دهند که در آن از امواج صوتی برای تشخیص مواد منفجره آن هم در فاصله‌ای مطمئن و ایمن استفاده شود.
برای آزمایش این سامانه از دو نوع ماده‌ی منفجره یکی قوی و دیگری ضعیف استفاده شد. بمب‌ها به کمک ویبراتورها در معرض امواج لرزشی صوت قرار گرفته و یک لیزر لرزش‌ها را اندازه گیری می‌کرد. نتایج به خوبی قادر به تشخیص تفاوت بین مواد با قدرت پایین تخریب و مواد با قدرت تخریب بالا بودند.
پژوهشگران همچنین برای آزمایش این سامانه در عمل، امواج صوتی مختلفی را بر روی انوع مختلفی از مواد، از جهت بهترین نفوذ به داخل شی مورد آزمایش قرار دادند، تا بهترین نوع امواج شناسایی شوند. برای مثال امواج مناسب برای یک بمب قرار گرفته درون یک محفظه‌ی فلزی امواج فراصوت بودند، در حالیکه برای یک محفظه‌ی نرم تر مثل پلاستیک ها، امواج فروصوت بیشتر مناسب بودند.
به گفته‌ی این محققان شبیه سازی و توسعه‌ی این سامانه هنوز جای کار بسیاری دارد و می‌بایست انواع امواج صوتی برای دستیابی به بهترین نتیجه برای مواد مختلف مثلا پارچه‌ها مورد آزمایش و تحلیل قرار بگیرند.
تا آن روز هنوز می‌بایست کسانی جان خود را برای شناسایی این مواد مخرب به خطر بیاندازند. به امید روزی که انسان از هر تخریبی بی نیاز باشد.