مادهی تاریک، برای سالیان دراز ذهن دانشمندان را به خود مشغول کرده بود. حالا ما تقریبا مطمئن هستیم که مادهی تاریک، حالا هر جا که هست بالاخره وجود دارد، چرا که میتوانیم اثرات گرانشی آن را ببینیم. اما هنوز این ماده همچون نامی که دارد تاریک و ناپیداست و همچون شبحی نامرئی در دنیای ما سنگینی میکند. اما دانشمندان هنوز امیدوارند که این ماده خواص مشخصی دارد که میتوان آنها را پیدا کرد، امیدی که بخش زیادی از آن در آزمایشگاه DarkLight دانشگاه MIT گردهم آمده است.
بنابر تئوری مادهی تاریک بخش زیادی از جرم جهان ما را تشکیل میدهد. دانشمندان زمانی متوجه وجود چنین مادهای شدند که فهمیدند بنابرمحاسباتشان قسمتی از جرم جهان که برای در تعادل ماندن آن نیاز است گم شده و نمی توان آنها را دید. مادهای که سرانجام نام درخور "تاریک" را به خود اختصاص داد.
نظریههای زیادی در مورد این ماده مطرح شده است، اما دانشمندان MIT معتقدند این ماده در واقع نوعی فوتون بسیار بزرگ است. پس باید به دنبال آن گشت تا سرانجام این مادهی مرموز به روشنی معلوم شود.
این گروه برای این پروژه شتابدهنده ذرهای خود را ساختند تا با استفاده از آن بتوانند پرتوی کوچک و قدرتمندی از الکترونها را شلیک کنند. این شتابدهنده قرار است علاوه بر این، در مطالعات مربوط به ستارگان و فرایندهای آنها نیز به کار گرفته شود. مطالعاتی که در نهایت منجر به پیدا شدن سرنخ منشا اکسیژن جهان خواهد شد.
همانطور که از علمی همچون فیزیک انتظار داریم نباید به این زودیها منتظر پاسخ پرسشهای بزرگ اینچنینی باشیم. DarkLight احتمال زیاد تا دو سال آینده آماده شروع تحقیقاتش خواهد شد. مطمئنا سالیان درازی هم تحلیل و بدست آوردن دادهها به طول میانجامد. تا آن زمان ذراتی مثل بوزون-هیگز به ذراتی کهنه و کسل کننده بدل خواهند شد.
نظر شما چیست؟ آیا سرانجام مادهی تاریک کشف خواهد شد؟