تاکنون تولید قطعات اصلی الکترونیکی نظیر الایدی و نیمه رساناها با استفاده از این فناوری به دلیل وجود برخی از محدودیتها غیر ممکن بود. حال محققان دانشگاه پرینستون روشی ابداع کردهاند که این محدودیتها را از میان بر میدارد.
با استفاده از فناوری چاپ سه بعدی میتوان مجموعهی گستردهای از قطعات الکترونیکی نظیر آنتن و باتری را طراحی و تولید کرد، اما تولید الایدی و قطعات نیمه رسانا با استفاده از چاپگرهای سه بعدی تاکنون امکانپذیر نبوده و علت این امر به روش تولید این قطعات باز میگردد.
تیم تحقیقاتی دانشگاه پرینستون آمریکا متشکل از محققان حوزه الکترونیک روشی ارایه کردهاند که میتوان به کمک چاپگرهای سه بعدی قطعات نیمه رسانا و الایدیهای نقطه کوانتومی را تولید کرد.
دانشمندان در این روش از الکترودها، پلیمرها و نیمه رساناهای قابل چاپ محلول در مواد خاصی استفاده کردند که آنها را در برابر صدمات ناشی از چاپ شدن لایههای مختلف و قرار گرفتن آنها روی یکدیگر مصون نگاه میدارد. سپس با استفاده از نرمافزار طراحی اختصاصی، این مواد در الگوهای تو در تو و در هم بافته پیادهسازی میشوند.
در نتیجه، الایدیهای بسیار ریزی تولید شد که قابلیت کاربرد در قطعات الکترونیکی بیشماری را دارند. حتی میتوان الگوی طراحی را به گونهای پیادهسازی کرد تا این قطعات در سطحی منحنی جاسازی شده و مورد استفاده قرار گیرند.
محققان معتقدند با استفاده از این فناوری میتوان لنزهای چشمی تماسی مجهز به نمایشگرهای توکار، یا ایمپلنتهای مصنوعی که با استفاده از نور نقش سلولهای عصبی را ایفا میکنند، تولید کرد.
این اقدام شروع حرکت بزرگی خواهد بود و زمانی که استفاده از این فناوری گسترش یابد و نیمهرساناهای بیشتری در زمینه چاپ مورد استفاده قرار گیرد، میتوان از چاپگرهای سه بعدی برای تولید پنلهای خورشیدی، ترانزیستورها و سایر قطعات الکترونیکی استفاده کرد و آنها را به گونهای ظریف و کوچک تولید کرد که تا پیش از این غیر ممکن بود.
محققان دانشگاه پرینستون همچنین قصد دارند رزولوشن و عملکرد کلی چاپگرهای سه بعدی مورد استفاده در این روش را افزایش دهند. انتظار میرود نتایج عملی این تحقیق را در نسل بعدی گجتهای پوشیدنی و انعطاف پذیر شاهد باشیم.