در نگاهی اجمالی و با در نظر گرفتن نگرش «تحریف واقعیت» در سیاست‌های اپل، به نظر می‌رسد که آیپد ایر می‌تواند به عنوان محصولی ارزشمند و بی عیب ونقص مطرح شود. این تبلت دارای همان عمر باطری 10 ساعته و نمایشگر رتینای آیپد قبلی بوده و در عین حال 30 درصد سبک‌تر و 20 درصد باریک‌تر از نسل قبلی است. با این وجود، سوال اساسی این است  که آیا آیپد ایر توانسته فراتر از انتظارات ظاهر شود یا اینکه سایه‌ی «تحریف واقعیت» هنوز هم بر محصولات اپل سنگینی می‌کند؟ در ادامه با زومیت همراه باشید.

اپل با معرفی این محصول در پی القای این باور بود که هنوز هم از پس انجام غیرممکن‌ها بر می‌آید. با این که آیپد ایر بسیار جذاب به نظر می‌رسد، اما به اعتقاد بسیاری هنوز محصولی «منحصر به فرد» محسوب نمی‌شود. برای مثال تبلت Kindle Fire HDX با توجه به تراکم بالاتر صفحه نمایش، عمر بیشتر باطری، وزن کمتر و همینطور قیمت پایین‌تر، برتری محسوسی نسبت به آن دارد.

از دید بسیاری، اپل مهارت خارق‌العاده‌ای در جای دادن امکاناتی عادی در سخت‌افزار و نرم‌افزارها و سپس معرفی آن‌ها بعنوان قابلیت‌هایی منحصر به فرد و ممتاز دارد. البته این دیدگاه به معنی وجود ضعف در بنیه‌ی فنی یا زنجیره‌ی تامین ناکارآمد این شرکت نیست، اما حقیقت این است که پیشتازی اپل در بخش‌های طراحی، نرم‌افزار و تولید، در مقایسه با دیگر شرکت‌ها و برخلاف تصور عموم آنقدرها هم قابل ملاحظه نیست. این دیدگاه، اصطلاح «حوزه‌ی تحریف حقیقت» یا به اختصار«RDF» را در استراتژی اپل روشن می‌سازد. پیگیری استراتژی RDF توسط اپل دلایل گوناگونی دارد. این اصطلاح در ابتدا به استیو جابز نسبت داده شد; کسی که ترکیبی از کاریزما، مبالغه‌گویی و القای حس شخصیت‌پرستی را برای متقاعد کردن مردم بکار گرفت. شخصیت جابز حتی توسعه‌دهندگان و همکاران وی را نیز تحت تاثیر قرار داده بود. با این که اپل با ارائه‌ی بسیاری از محصولات زیبا و کاربردی نظیر آیفون، آیپد و آیپاد توانست غیرممکن‌ها را ممکن سازد با این حال همین «توانمندی‌ها» نیز موجب تقویت ایده‌ی «تحریف حقیقت» گردید. به عبارتی ساده‌تر، توانایی اپل در خلق نوآوری و ارائه‌ی فناوری‌های پیشرو، دست این شرکت را برای «تحریف واقعیت» باز گذاشت.

بدون در نظر گرفتن علل روان‌شناسی و جامعه‌شناسی «تحریف واقعیت»، ذکر یک دلیل کفایت خواهد کرد: محصولات اپل توانستند بیشترین امتیاز ممکن را در میزان رضایت کاربران کسب کنند و از سویی دیگر «اولین» و از دید بسیاری بهترین تجربه‌ی کار با ابزارهای پردازشی را ارائه کردند که پیامد آن نیز فروش میلیون‌ها نسخه‌ از دستگاه‌های اپل بود. بنا بر این دور از ذهن نبود که محصولات اپل و سازندگان آن‌ها (مشخصا استیو جابز) به شدت مورد احترام قرار گیرند.

البته احترام آمیخته با تعصب نیز در دنیای کسب و کار سازنده نخواهد بود; «دایره‌ی تحریف واقعیت» بسیاری از کاربران را نیز تحت تاثیر خود قرار داد. افرادی که خارج از این حوزه‌ قرار دارند بر این باورند که بسیاری از دوستداران اپل، چشم خود را به روی واقعیت بسته‌اند.

به نظر می‌رسد که حتی با درگذشت استیوجابز هم این جریان دستخوش تغییر نشده است . «آیپد ایر»، تبلت جدید اپل، می‌تواند نمونه‌ی مناسبی برای بررسی صحت این موضوع باشد. اگر به وب‌سایت‌های مرتبط با فناوری سر زده باشید و یا نظر طرفداران سرسخت اپل را جویا شده باشید احتمالا این تصور در شما ایجاد شده که با باریک‌ترین، سبک‌ترین و جالب‌توجه‌ترین ابزار تکنولوژی دنیا روبرو هستید. یک بازبینی واقع‌بینانه می‌تواند به این نتیجه‌گیری منجر شود که آیپد ایر تبلتی با طراحی فوق‌العاده بوده اما در عین حال با توجه به قابلیت‌های فنی آن، بسیار گران‌تر از تبلت 8.9 اینچی کیندل فایر HDX  است.

تبلت 400 دلاری کیندل فایر HDX از نمایشگری 8.9 اینچی با رزولوشن 2560 در 1600 پیکسل  و تراکم 339PPI و سیستم-روی-یک-چیپ چهار هسته‌ای Snapdragon 800 بهره می‌برد. باطری این تبلت قادر است 18 ساعت در حالت مطالعه و 12 ساعت در حالت ترکیبی دوام بیاورد. شاید یکی از مهم‌ترین نقاط قوت تبلت کیندل فایر HDX ضخامت 7.8 میلی‌متری و وزن 374 گرمی آن باشد. تبلت «آیپد ایر» با ضخامتی 7.5 میلی‌متری تنها 0.3 میلی‌متر از کیندل فایر HDX باریک‌تر بوده و به غیر از این در مواردی نظیر وزن، رزولوشن و عمر باطری مغلوب میدان است. البته شاید سیستم روی چیپ(A7) بکار رفته در تبلت آیپد ایر اندکی سریع‌تر از Snapdragon 800 ظاهر شود، اما این نتیجه بسته به نوع بنچمارک می‌تواند متفاوت باشد. همچنین باید در نظر داشت که آیپد ایر مجهز به صفحه نمایشی 9.7 اینچی با نسبت تصویر 4:3 بوده و تبلت کیندل فایر HDX از نمایشگری 8.9 اینچی با نسبت تصویر 16:10 بهره می‌برد. با توجه به این اعداد و ارقام، صفحه نمایش آیپد ایر فضای کاری بیشتری را در اختیار کاربر قرار می‌دهد (حدود 20%).

سایز بزرگ‌تر نمایشگر آیپد تا حدی وزن 469 گرمی آن را توجیه می‌کند، اما ابعاد متناسب کیندل فایر HDX و عمر باطری بیشتر آن همچنان برتری قابل ملاحظه‌ای محسوب می‌شود.

شاید مقایسه‌ی سخت‌افزاری دو دستگاه، بدون در نظر گرفتن سایر قابلیت‌ها غیرمنصفانه تلقی شود اما این مقایسه هنگامی که یکی از این دستگاه‌ها ساخت اپل باشد، همواره جنجال‌برانگیز و همراه با تعصب  خواهد بود. با این حال می‌توان گفت که اگر اپل دستگاه‌هایی با طراحی مناسب و کارکردی تقریبا بی‌نقص تولید نمی‌کرد، آنگاه ایده‌ی RDF نیز مدت‌ها قبل منسوخ می‌گردید. در واقع باز هم باید تاکید کرد که «توانایی‌های غیر قابل انکار این شرکت در ارائه‌ی قابلیت‌هایی برتر» به قوت گرفتن اتهام «تحریف واقعیت» کمک کرده است.

مسلما همواره می‌توان ایراداتی به سخت‌افزار و نرم‌افزارهای اپل وارد کرد و البته بدیهی است که تاثیر این انتقادات بر روی طرفداران سرسخت اپل و یا به عبارتی بهتر «افرادی که در دایره‌ی تحریف واقعیت اپل گرفتار شده‌اند» اندک خواهد بود. شاید هم حوزه‌ی تحریف حقیقت اکنون از استراتژی اپل رخت بسته و مستقیما توسط کاربران متعصب اپل مدیریت می‌شود. در هر صورت شکی نیست که  تاثیرپذیری از RDF همچنان به قوت خود باقیست.

نظر شما در مورد iPad Air چیست؟ آن را چقدر نوآورانه و متفاوت می‌پندارید؟