پنجشنبه ۱۵ آبان ۱۳۹۳ ساعت ۱۴:۲۳

دبیر شورای فرهنگ عمومی می‌گوید راه مقابله با تاثیر بد شبکه‌های اجتماعی فیلتر کردن آنها نیست، چون ما چه بخواهیم و چه نه مردم از این شبکه‌ها استفاده می کنند. راه حل این است که برنامه‌ریزی‌های لازم برای سوار شدن بر موج شبکه‌های اجتماعی انجام گیرد.

به گزارش حجت الاسلام حسین شاهمرادی دبیر شورای فرهنگ عمومی در گفت‌وگو با ایسنا، درباره نقش رسانه‌های گروهی و شبکه‌های اجتماعی در ساماند‌هی به انتشار اخبار و نظرها بیان کرد: در حال حاضر رسانه‌های گروهی مانند صداوسیما، ایسنا، ایرنا و... نسبت به شبکه‌های اجتماعی نقش کمتری در مخابره‌ مطالب مختلف به مردم ایفا می‌کنند. این درحالی است که شبکه‌های اجتماعی با قدرت بیشتری در عرصه حضور دارند و ما چه بخواهیم و چه نخواهیم، چه آنها را فیلتر بکنیم و چه فیلتر نکنیم، مورد استفاده مردم قرار می‌گیرد.

او بیان کرد: هیچ نظامی نمی‌تواند جلو آزادی اندیشه و آزادی مردم را بگیرد. البته چنین موضوعی به این معنا نیست که ما باید موضوع شبکه‌های اجتماعی را رها کرده و برایش برنامه‌ریزی نکنیم، بلکه ما به عنوان مسئولان فرهنگی

دبیر شورای فرهنگ عمومی اظهار کرد: راحت‌ترین راه این است که شبکه‌های اجتماعی را ببندیم و البته می‌بینید که چنین عملکردی هیچ وقت تاثیری نداشته است. سخت‌ترین راه و بهترین برنامه هم این است که بتوانیم این موضوع را هدایت کنیم و سوار بر موج شبکه‌های اجتماعی شویم و بتوانیم در این تلاطم اقیانوس مواج حرکت کنیم که جلو برنده باشیم. اگر بخواهیم مقابل این موج عظیم بایستیم غرق می‌شویم. این درحالی است که ما پیشینه مذهبی و ملی قدرتمندی داریم که می‌توانیم به وسیله آن قایقی بر روی این موج بسازیم تا حتی سرعت این موج ما را به جلو هدایت کند. شورای فرهنگ عمومی باید بتواند برای این موضوع تدبیر بیاندیشد.

او همچنین درباره سیاست‌های ملی در مواجهه با موضوع‌هایی چون اسیدپاشی و برخی بداخلاقی‌ها در شبکه‌های اجتماعی و عقب‌ماندگی سیاست‌گذاران فرهنگی و رسانه‌های رسمی در برابر کارکردهای شبکه‌های اجتماعی در این‌گونه مقوله‌ها، اظهار کرد: راه این نیست که اگر برنامه‌ای نداریم این موضوع را رها کنیم و اگر نمی‌توانیم برایش برنامه‌ داشته باشیم جلویش را بگیریم. در شبکه‌های اجتماعی باید به دو وجه توجه کرد. وجه اول این

حجت‌الاسلام والمسلمین شاهمرادی اضافه کرد: باید پژوهش کنیم و پاسخ این پرسش‌ها را توسط اندیشمندان‌مان به دست بیاوریم و البته فقط دانستن پاسخ‌ها ملاک نیست. باید بتوانیم راه حل عملی ارایه کنیم و وضعیت را اصلاح کنیم. این موضوع یکی از وظایف اصلی شوراست که وظیفه بزرگی است ولی باید درنظر گرفت که کار فرهنگی زودبازده نیست. متاسفانه هر قدر که خراب کردن باورهای مردم زود اتفاق می‌افتد، اصلاح آن به زمان‌های طولانی نیاز دارد. ما بسیاری از نقاط قوت خود را که در طول قرن‌ها به دست آورده بودیم متاسفانه از بین برده‌ایم و باید مدت‌ها برای بازسازی آن، برای استفاده نسل‌های بعد تلاش کنیم.