محققان دانشگاه ملی سئول در کره‌ جنوبی به شیوه‌ای دست یافته‌اند که بر اساس آن می‌توان فیلتر موجود در ته مانده‌های سیگار را بعنوان ماده‌ای با بازدهی و عملکرد بالا برای ذخیره‌ی انرژی مورد استفاده قرار داد.

 میلیاردها ته سیگار هر ساله در سراسر دنیا به دور انداخته می‌شود و حتی زمانی که به خوبی خاموش شده‌اند، باز هم با ترشح آرسنیک، سرب و دیگر موارد شیمیایی زیان آور خطری برای محیط زیست محسوب شده و موجب آلودگی زمین و آبراه‌ها می‌شوند.

تحقیقات جدیدی که توسط دانشمندان کره‌ای صورت پذیرفته نشان می‌دهد که ته مانده‌های سیگار می‌توانند به شیوه‌ی جالبی بازیافت شده و با استفاده از فیلتر آن‌ها می‌توان سطح کارایی و بازدهی مواد نگهدارنده‌ی انرژی را دو برابر کرد.

محققان دانشگاه ملی سئول در کره‌ جنوبی متوجه شده‌اند که طی فرآیندی به نام pyrolysis یا تجزیه بر اثر حرارت، فیبرهای سلولوزی که فیلتر سیگار را تشکیل داده‌اند را می‌توان به ماده‌ای کربنی تبدیل نمود که می‌تواند بعنوان اجزای اصلی خازن‌ها مورد استفاده قرار گیرد. این ماده از خصوصیت شارژ سریع و دوام بالا برخوردار است که اجزای ساخته شده با آن را به دستگاه‌هایی با قابلیت ذخیره‌ی مقادیر بسیار بالای انرژی تبدیل می‌نماید. فرآیند تجزیه‌ی حرارتی، در بر گیرنده‌ی یک تکنیک سوزاندن تک مرحله‌ای است که بر اساس آن سوراخ‌های کوچکی به منظور افزایش سطح ماده در آن ایجاد می‌شود. پرفسور Jongheop Yi که یکی از ارائه کنندگان نتایج این دستاورد بوده می‌گوید:

یک ماده‌ با سطح عملکرد و بازدهی بالا که تشکیل دهنده‌ی خازن یا هر ابزار ذخیره‌ی انرژی دیگر باشد، باید از محیط سطحی بالایی برخوردار باشد که می‌توان با ایجاد نمودن مقادیر زیادی خلل و فرج در ماده بدان دست یافت. ایجاد ترکیبی از حفره‌هایی با اندازه‌های متفاوت این اطمینان را ایجاد خواهد کرد که این ماده از چگالی نیروی بالایی برخوردار بوده که همان خصوصیت اصلی در خازن‌ها به منظور شارژ و تخلیه‌ی سریع محسوب می‌شود.

این تیم تحقیقاتی، ماده‌ی ایجاد شده را با متصل نمودن آن به یک الکترود مورد آزمایش قرار داده و عملکرد آن را در یک سامانه‌ی سه الکترودی نیز مورد مشاهده قرار دادند. آن‌ها نحوه‌ی عملکرد ماده در جذب و سپس تخلیه‌ی یون‌های الکترولیت را اندازه‌گیری کردند و در نتیجه‌ی آن متوجه شدند که ماده‌ی جدید مقادیر بالاتری از انرژی را در مقایسه با گرافن، نانولوله‌های کربنی و خود کربن (موادی که در خازن‌ها و وسایل ذخیره‌سازی فعلی مورد استفاده قرار می‌گیرد) ذخیره می‌کند.

محققان امیدوارند که با قرار دادن لایه‌ای از ماده‌ی کربنی جدید بر روی الکترودهای وسایل ذخیره‌سازی، بتوان به ذخیره‌سازی و بازدهی انرژی بالاتری در خودروهای الکتریکی، توربین‌های بادی و حتی دستگاه‌های موبایل دست یافت. یافته‌های این محققان در نشریه‌ی نانوتکنولوژی منتشر شده است.