پس از مرگ پروژه‌ی Google TV، یکی از پرحاشیه‌ترین محصولات گوگل که شایعات فراوانی را طی مدت اخیر به دنبال خود می‌کشیده، Android TV بوده است. همانطور که می‌دانید، گوگل در نطق اصلی کنفرانس I/O سرانجام از برنامه‌ی خاص خود برای تسخیر اتاق نشیمن خانه‌ها رونمایی کرد.

گوگل سرانجام محصولی را معرفی نمود که ضمن ورود به عرصه‌ای جدید، می‌تواند مرز میان اینترنت و پخش محتوا را کمرنگ سازد. چهار سال پیش بزرگانی همچون Dish Network ،Best Buy ،Logitech ،Sony و حتی Intel به گوگل پیوستند تا از زبان مدیرعامل وقت، اریک اشمیت وعده‌ی آغاز دوران جدیدی را بدهند که هرگز آغاز نشد. چندین نسل از دستگاه‌های Google TV ارائه شدند و همگی ناتوان از همه‌گیر کردن این پروژه، به شکست خود اذعان کردند. این پروژه در نهایت با ورود قدرتمند ست‌تاپ باکس‌ها، کنسول‌های بازی و سایر پلتفرم‌های تلویزیون هوشمند، به حاشیه‌ی رینگ رانده شد.

ایده‌ی اولیه‌ به نظر کاملاً صحیح و موفق بود؛ چرا که بر اساس گزارش آماری بنگاه تحقیقاتی استراتژی آنالیتیکز، تنها طی سال گذشته 76 میلیون دستگاه تلویزیون هوشمند به فروش رسیده و کمپانی‌هایی نظیر اپل و Roku نیز موفق شدند میلیون‌ها واحد از باکس‌های هوشمند خود را روانه‌ی خانه‌ی مردم کنند. پس چرا Google TV نتوانست سهم قابل‌توجهی از این بازار بکر را در دست گیرد. از آن مهم‌تر اینکه، چه چیزی باعث می‌شود پلتفرم جدید گوگل برای همین بازار یعنی Android TV نسبت به آنچه پیش‌تر ارائه شد متفاوت باشد؟

 اول از همه، همانطور که از نام Android TV نیز بر می‌آید، این پروژه اصولاً نسخه‌ای بهینه‌شده از اندروید برای صفحات‌نمایش بزرگ است. Android TV بر پایه‌ی نسخه‌ی جدید سیستم‌عامل گوگل، یعنی اندروید «ال» بنا شده که با طراحی ظاهری و حال و هوای جدید مَتِریال دیزاین گوگل آمیخته است. همچنین انبوهی از اپلیکیشن‌های دیرآشنای گوگل نظیر پلی‌استور نیز در این پلتفرم پیاده شده تا هرآنچه کاربر از اپلیکیشن و محتوا نیاز داشت با اشاره‌ای در اختیارش باشد. این بار گوگل به تصور دوباره‌ی چنین محصولی پرداخته و پلتفرم جدید خود را بصورت یکسان برای دستگاه‌هایی در همه مدل و اندازه با همکاری شرکای خود ارائه خواهد نمود و دست سازندگان را برای همراهی با انتظارات دقیق مشتریان باز خواهد گذاشت. بنابراین، این بار دیگر مشتری ملزم به همسو شدن با آنچه گوگل تصور کرده بود نیست.

اندروید ال سرآغازی است بر یکپارچگی تمام پلتفرم‌های گوگل

آنچه که در ماهیت Android TV نسبت به پروژه‌ی قبلی گوگل تفاوت ایجاد می‌کند، در نظر گرفتن این مسأله است که تیم توسعه‌ی Google TV در حقیقت گروهی بودند که از تیم اندروید جدا شده و بوسیله‌ی ابزارهای مخصوص خود یک پلتفرم جداگانه را توسعه می‌دادند. نرم‌افزارهای ناسازگار و خاص که هیچ سنخیتی با اندروید که می‌توانست نقطه قوت آن باشد، نداشتند؛ حتی مرورگر کروم بصورت پیش‌فرض در این سیستم گنجانده شده بود؛ در حالی که حتی اندروید نیز هنوز از این مرورگر برخوردار نبود. اما گوگل سرانجام مسیر درست را انتخاب کرده و اندروید «ال» سرآغازی‌ است بر یکپارچگی کامل میان تمام پلتفرم‌هایی که گوگل بر روی آن‌ها سرمایه‌گذاری خواهد نمود؛ از گوشی و تبلت گرفته تا ساعت، تلویزیون و ماشین‌های هوشمند. چنین رویکردی یک بهشت با باغ‌های متعدد برای توسعه‌دهندگان است که بر اساس آن می‌توانند به سادگی نرم‌افزارها و اپلیکیشن‌های خود را بر بستر دستگاه‌های کاملاً مختلفی به دسترس میلیون‌ها کاربر برسانند.

دیگر خبری از کیبرد بزرگ QWERTY یا ریموت اختصاصی نبوده و آنچه گوگل در ابتدا انتظار داشت باز-اختراع تعامل با دستگاه بنامد، جای خود را به ریموت‌های سنتی و گیم‌پدهای عادی برای اجرای بازی‌ها داده است. این بار گوگل تمرکز خود را به جای بازاختراع چرخ، بر ساده‌سازی هرچه بیشتر تعامل با دستگاه‌ها گذاشته است. Android TV با بهره گرفتن از فرمان‌های صوتی و نیز یک کنترل D-Pad که می‌تواند از طریق یک کنترلر بازی یا حتی یک دستگاه اندرویدی دیگر که اپلیکیشن Android TV بر روی آن نصب شده به تعامل با کاربر پرداخته و دستورات شخص را به خوبی به اجرا درآورد. علاوه بر این، دستگاه‌های نوشکفته‌ی Android Wear نظیر ساعت‌های هوشمند نیز می‌توانند ورودی‌های لازم برای کنترل تلویزیون اندروید را ارائه کنند.

اپلیکیشن‌ها و ارتباط با وب

سیستم جدید گوگل به سادگی می‌تواند پاسخگوی نیاز کسانی باشد که تنها به یک ست‌تاپ باکس ارزان قیمت نیاز دارند، یا کسانی که یک کنسول بازی را ترجیح داده و حتی شاید بتوان انتظار داشت پلتفرم جدید گوگل پاسخگوی نیاز اشخاصی که به دنبال یک DVR هستند، نیز باشد. در اکوسیستم جدید، اپلیکیشن‌ها به سادگی هرچه تمام‌تر در هماهنگی کامل با هرآنچه در گوشی هوشمند و تبلت‌های خود دیده‌ایم عمل کرده و وابستگی به دستگاه خاصی نخواهند داشت.

پیش‌نمایش رسمی Google TV به نمایش توانایی‌های این پلتفرم در آوردن وب به تلویزیون پرداخته بود که از طریق یک ویژگی تصویر در تصویر به کاربر امکان می‌داد در یک صفحه‌ی کوچک به مرور وب و ارسال و مرور توییت‌ها بپردازد. برنامه از این قرار بود که پلتفرمی ایجاد شود که بتواند بدون نیاز به هیچ‌گونه اپلیکیشن خاص، به پخش محتوای ویدیویی وب بپردازد. چنین رویکردی، در نهایت منجر به تحریم Google TV از سوی سرویس‌های استریم محتوا نظیر Hulu شد که رضایت چندانی از آن نداشتند. حال گوگل در تغییر رویکردی صد و هشتاد درجه، در وب‌سایت توسعه‌دهندگان خود چنین نقل کرده است

ما ارائه‌ی قابلیت مرور وب در بازی‌ها برای Android TV را نهی می‌کنیم. دستگاه تلویزیون نه از نظر ابعاد صفحه‌نمایش و نه از نظر شیوه ی تعامل و کنترل راه مناسبی برای مرور وب نیست.

فیلم، موسیقی و ویدئو

Android TV به همراه دسترسی کامل و نامحدود به مرکز Google Play ارائه می‌شود که در نتیجه‌ی آن می‌توانید به گوش کردن مجموعه موسیقی‌های خود پرداخته یا حتی محتوایی که بر روی تبلت یا گوشی هوشمند خود سفارش داده‌اید را مستقیما بر روی Android TV به نظاره بنشینید؛ به این منظور کافیست با استفاده از گوگل اکانت یکسانی وارد حساب خود شوید. بدون نیاز به هیچ اقدام اضافی، بصورت پیش‌فرض مجموعه‌ای از هزاران فیلم، نمایش تلویزیونی و تِرَک‌های موسیقی در دسترس کاربر قرار می‌گیرد که نتیجه‌ی سال‌ها فعالیت گوگل پلی و قراردادهای مختلف گوگل با تامین‌کنندگان محتواست.

در نتیجه‌ی توسعه‌ی Android TV گوگل قراردادهایی را به منظور همکاری با رسانه‌های شناخته شده، منعقد کرد تا هیچ‌گونه کمبود محتوایی در این دستگاه‌ها حس نشود. Android TV به سرویس‌های مطرح و محبوب استریم محتوا نظیر Hulu ،Netflix و Spotify و بسیاری دیگر دسترسی دارد. به این موارد فروشگاه اختصاصی Android TV را نیز که قرار است همراه با انتشار نسخه‌ی نهایی Android L از راه برسد اضافه کنید. این فروشگاه نیز به نوبه‌ی خود شامل اپلیکیشن‌ها، سرویس‌های استریم محتوا و بازی‌هایی خواهد بود که بطور اخص برای سرویس تلیویزیون گوگل بهینه شده‌اند.

رابط کاربری این سیستم‌عامل نیز برای هماهنگی هرچه تمام‌تر با صفحات نمایش بزرگ تلویزیون‌ها بهینه شده تا امکان هدایت ساده‌ی کاربر در میان اپلیکیشن‌ها، بازی‌ها و سایر محتوای چند رسانه‌ای، در حالی که شخص در فاصله‌ی دور بر روی کاناپه‌ی خود نشسته، فراهم کند. تمام شالوده‌ی این سیستم به موتور جستجوی گوگل گره خورده که جستجو برای دستیابی به محتوای دلخواه، چکیده‌ی مفیدی از اطلاعات در خصوص بازیگران و مجموعه‌ها و حتی لیستی از نامزدهای جوایز مختلف نظیر اسکار را لذت‌بخش خواهد نمود.

البته Android TV شما را تنها به سرویس‌های گوگل محدود نخواهد کرد و قادر است رِنج وسیعی از ورودی‌های سنتی نظیر HDMI، دریافت‌کننده‌های IPTV و TV tunerهای معمولی را به خوبی پشتیبانی کند. همچنین Google Cast نیز راه خود را به Android TV باز کرده و امکان انتقال محتوای گوشی هوشمند و تبلت به تلویزیون و نیز پخش مستقیم آن‌ها بر روی صفحه‌ی بزرگ دستگاه را برای کاربر فراهم می‌کند.

بازی را شروع کنید

گوگل با اندروید تی‌وی به نبرد با کنسول‌های بازی می‌رود

احتمالا باعث شگفتی شما خواهد بود که بدانید گوگل تا چه میزان بر روی جزئیات مربوط به بازی در Android TV تمرکز کرده است. Android TV بصورت پیش‌فرض بطور کامل با سرویس بازی فعلی گوگل یعنی Play Games ادغام شده و امکان ذخیره‌ی بازی در فضای ابری به منظور همسان‌سازی و ادامه‌ی آن در هر دستگاهی از تلویزیون گرفته تا گوشی هوشمند را برای شما به ارمغان میاورد. افزون بر این، ادغام کاملی نیز با ویژگی‌های لایک کردن و تابلوی امتیازات سرویس بازی گوگل به عمل آمده تا رقابت را دلچسب‌تر کند. گوگل با وارد کردن بازی‌ها به صفحه‌نمایش بزرگ تلویزیون‌ها دری را بر روی توسعه‌دهندگان باز می‌کند که بازی‌هایی با قابلیت تقسیم صفحه‌نمایش را به خود سیستم‌عامل اندروید نیز وارد کنند.

ادغام تلویزیون اندروید با Google Play Games همچنین راه را برای بازی چند نفره بدون توجه به دستگاه مورد استفاده هموار می‌کند که در افق این رویکرد، اشخاص می‌توانند با بهره‌گیری از تلویزیون، تلفن هوشمند یا تبلت به بازی با یکدیگر پرداخته و نگرانی از بابت هماهنگی دستگاه‌های خود نداشته باشند. اگر بر اساس پیش نمایش ارائه شده توسط گوگل قضاوت کنیم باید منتظر تجربه‌ی بی نقص و جذابی باشیم. چند بازی بسیار هیجان‌انگیز نظیر Riptide GP2 بصورت ویژه برای پشتیبانی از ویژگی تقسیم صفحه‌نمایش در Android TV بهینه شده‌اند و احتمالا بزودی شاهد اقبال بیشتر توسعه‌دهندگان به این قابلیت خواهیم بود.

تعدد دستگاه‌ها

Android TV در انواع مختلفی از فرم‌فکتورها روانه‌ی بازار خواهد شد که تلویزیون‌ها، ست‌تاپ‌باکس‌ها و استریم باکس‌ها را شامل می‌شود. تمامی تلویزیون‌های هوشمند HD و 4K سونی که در سال 2015 عرضه خواهند شد بصورت پیش‌فرض با Android TV ادغام خواهند بود و کمپانی‌های مطرح دیگری نظیر شارپ و TPVision نیز به این جرگه پیوسته و محصولات 2015 خود را به این سیستم‌عامل تجهیز خواهند کرد.

یک سیستم‌عامل برای تمام فرم‌فکتورهای

علاوه بر این، ایسوس و Razr نیز در حال آماده کردن خود به منظور ارائه‌ی استریم‌باکس‌های اختصاصی مجهز به Android TV در پاییز امسال هستند و درست همانند بقیه‌ی اجزای پلتفرم اندروید تمامی تولیدکنندگان می‌توانند وارد این سیستم شده و به تولید دستگاه‌های خود بر اساس آن بپردازند و امکانات سخت‌افزاری و نرم‌افزاری دلخواه خود را بر بستر آن ارائه نمایند. چنین آزادی عملی می‌تواند منجر به ارائه‌ی دستگاه‌های با قدرت گرافیکی بالا به منظور سرویس‌دهی به مقاصد بازی شود که از موتورهای گرافیکی قدرتمندی نظیر Tegra K1 انویدیا شود. افزون بر این، چنین آزادی در نهایت باعث افزایش سطح رقابت و رسیدن به سطوح قیمتی مقرون به صرفه خواهد شد.

با تمام این‌ها، و نیز با در نظر گرفتن مسیر پر فراز و نشیب گوگل در این راه (گوگل تی‌وی: شکست؛ کروم‌کست: خوب؛  نکسوس کیو: بسیار بد) هنوز هیچ کمپانی یا پلتفرمی چنان آماده نشان نداده که آینده‌ی تلویزیون‌های متصل به اینترنت را در دستان آن بدانیم. تلاش جدید با نام Android TV پیشرفت بسیار خوبی برای محبوب‌سازی قابلیت‌ سرویس‌های اینترنتی بر روی صفحه‌نمایش بزرگ محسوب می‌شود ولی نمی‌توان آن را انقلابی همه‌گیر عنوان کرد. اگرچه گوگل کمپانی موفقی به شمار می‌رود اما اریک اشمیت در خصوص گوگل‌ TV نیز گفته بود که این سیستم تا اواسط سال 2012 بیشتر دستگاه‌های تلویزیون را تشکیل خواهد داد.

در مجموع به نظر می‌رسد تلویزیون اندروید تمام آنچه کاربر از یک TV box متصل به اینترنت انتظار خواهد داشت را به خوبی برآورده خواهد کرد که تمرکز ویژه بر بازی و نیز سرویس‌های اختصاصی و با کیفیت گوگل ارزش افزوده‌ی قابل توجهی را نسبت به رقبا به این سیستم خواهد افزود. نظر شما در خصوص Android TV چیست؟ آیا حضور این سیستم را در خانه‌ی خود متصور هستید؟