یکی از کلیشه‌ای‌ترین موضوعاتی که در اغلب برنامه‌های پزشکی شاهد آن هستیم، هشدار در مورد اثرات مخربی است که نشستن بی حد و حصر در مقابل تلویزیون به بار می‌آورد. مطمئناً هر یک از شما نیز حداقل برای یکبار چنین مواردی را از طریق انواع برنامه‌های تلویزیونی شاهد بوده‌اید. اما به‌نظر می‌رسد عمق این ماجرا بیش از آن چیزی است که به‌نظر می‌رسد.

براساس گفته‌های کارشناسان، نشستن طولانی‌مدت در مقابل تلویزیون اثرات مخرب فراوانی را از منظر روانی بر جای می‌گذارد و علت آن تأثیرات روانی برنامه‌های تلویزیونی روی مغز است؛ حال آنکه از نظر جسمانی نیز، بی‌تحرک بودن و صرف وقت طولانی در جلوی تلویزیون، در سلامتی افراد تأثیر نامطلوبی دارد. اما یافته‌های جدید دانشمندان در مؤسسه‌ی قلبی ایالات متحده، نشان از این دارد که آثار مخرب تماشای طولانی‌مدت برنامه‌های تلویزیونی و نشستن جلوی تلویزیون، به‌مراتب بیشتر است. نتایج تحقیقات این مؤسسه نشان می‌دهد که افرادی که بیش از ۳ ساعت وقت خود را جلوی تلویزیون صرف می‌کنند، خود را در ریسک خطرات مختلفی قرار می‌دهند. از جمله‌ی این خطرات بالا رفتن ریسک مرگ و میر در این افراد به میزان دوبرابر افرادی است که کمتر از ۳ ساعت در روز را مقابل تلویزیون صرف می‌کنند. این نتایج از جمع‌آوری اطلاعات مربوط به 13,284 نفر کسب شده است که میانگین سنی 37 سال را دارا بوده‌اند. این تحقیقات در طول 8.2 سال تکمیل شده است. در این مدت 97 نفر از افراد تحت‌نظر، فوت کرده‌اند که جزء افرادی بودند که ساعات طولانی جلوی تلویزیون صرف می‌کرده‌اند.

صرف زمان طولانی در جلوی تلویزیون، نشانه‌ای است مبنی بر تنبلی و یکی از رفتارهای افراد ناسالمی است که زودتر از سایرین می‌میرند. هرچند تلویزیون در این موضوع مؤثر است، اما اصلی‌ترین دلیل برای خطرناک بودن تلویزیون، حالت سکونی است که افراد برای ساعات متمادی داشته و بدون داشتن کوچک‌ترین حرکت در جلوی تلویزیون قرار می‌گیرند. این افراد باید فعالیت‌های بدنی خود را افزایش داده و میزان ساعاتی را که جلوی تلویزیون قرار می‌گیرند را به دو تا سه ساعت در روز کاهش دهند.

دانشمندان پیشنهاد داده‌اند که کاربران بالغ، در هفته ۱۵۰ دقیقه فعالیت بدنی با شدت متوسط یا 75 دقیقه فعالیت بدنی پرفشار داشته باشند تا از ابتلا به چنین عوارضی در امان بمانند.

لازم به‌ذکر است که این موضوع فقط شامل افرادی که به تماشای تلویزیون می‌پردازند، نشده و سایر فعالیت‌ها اعم از انجام بازی برای مدت طولانی با استفاده از پی‌سی، کنسول و انواع گجت‌های هوشمند را شامل می‌شود. ذکر این نکته خالی از لطف نیست تا بدانید که تأثیر مخرب روانی بازی‌ها به مراتب بیشتر از تلویزیون است.

نظر شما در این مورد چیست؟ شما روزانه چند ساعت را پشت تلویزیون‌ یا کامپیوتر خود می‌گذرانید؟