واضح است که خودروهای بدون راننده چگونه با از بین بردن فشردگی ترافیک، کاهش تصادفات و افزایش اوقات فراغت به جامعه سود خواهد رساند. همه‌ی اینها موارد مثبتی هستند ولی معایبی نیز در این راه وجود دارند که باعث می‌شود استفاده از این نوع خودروها به این زودی‌ها باب نشود.

قبل از پرداختن به جزئیات، کمی به موارد مثبت می‌پردازیم. مرکز حمل و نقل انو به تازگی یک گزارش جامع در زمینه‌ی خودروهای بدون راننده منتشر کرده‌است که شامل آمار بسیار تاثیرگذاری است. نگارندگان آن گزارش، دانیِل فگننت و کارا کوکِلمَن از دانشگاه تگزاس بودند و تخمین زدند که اگر در آینده تنها ۱۰ درصد از خودروهای موجود در خیابان خودروی بدون راننده باشند، سالانه از ۲۱۱۰۰۰ تصادف پیشگیری خواهد شد. اگر این مقدار تا ۹۰ درصد افزایش یابد تعداد تصادفات کاهش یافته به ۴۲۲۰۰۰۰ عدد خواهد رسید.

بدلیل اینکه خودروهای بدون راننده می‌توانند مصرف سوخت را بهینه کرده و با حرکت در نزدیکی یکدیگر از فشردگی ترافیک جلوگیری می‌کنند، با همان تعداد ۱۰ درصد، حدود ۷۵۶۰۰۰ ساعت از زمان رانندگی و ۳۸۶۱۱۲ لیتر از مصرف بنزین کاهش خواهد یافت. با توجه به موارد بیان شده اگر فقط ۱۰ درصد از خودروها بدون راننده باشند حدود ۳۷.۷ میلیارد دلار به طور سالانه صرفه جویی خواهد شد. این اطلاعات تماماً بر اساس پیش‌بینی‌های فگننت می‌باشند.

متاسفانه رسیدن به نقطه‌ای که از هر ۱۰ خودرو یک خودرو بدون راننده باشد، آسان نخواهد بود و در واقع فرایندی بسیار پیچیده است.

این فناوری هنوز کاملا آماده نیست

واضح‌ترین مانع بر سر راه خودروهای بدون راننده تکنولوژی‌ای است که باعث می‌شود آنها بدون راننده حرکت کنند. در سال ۲۰۰۴ در آزمایش «DARPA» هیچ خودروی بدون سرنشینی نتوانست مسیر ۱۱ کیلومتری را به پایان برساند.

ما خودروهای بدون راننده را برای شرایط سختی مانند شهرهای شلوغ و شرایط جوی نامناسب آماده نکرده‌ایم. بعنوان مثال خودروهای بدون راننده در جاده‌ی برفی بدرستی عمل نمی‌کنند. آنها نمی‌توانند خطوط جاده را ببینند و گمراه می‌شوند. همین مورد در شرایطی که جاده دچار تغییر ناگهانی و پیش‌بینی نشده می‌شود، مانند وقتی که تصادف رخ داده یا جاده در دست تعمیر است، نیز صدق می‌کند. برای شهرهای شلوغ نیز تقریبا قضیه به همین ترتیب است مثلا در شرایطی که پلیس ترافیک مسیر غیر معمول را برای بازگشایی ترافیک پیشنهاد می‌کند یا برای مسیرهای انحرافی جایگزین، خودروهای بدون راننده براحتی گم خواهند شد.

سرعت رشد و بهبود تکنولوژی خودروهای بدون راننده بسیار تاثیرگذار است و شرکت‌هایی مانند نیسان و ولوو مدعی هستند که خودروهای بدون راننده‌ی خود را تا سال ۲۰۲۰ روانه‌ی بازار خواهند کرد.

قیمت بالای فناوری

خودروهای بدون راننده بسیار عالی هستند و همانند بسیاری از چیزهای عالی، ارزان قیمت هم نیستند! تنها تجهیزات خودروهای بدون راننده‌ی گوگل بین ۷۵ هزار تا ۸۵ هزار دلار هزینه دارد. این به طور قابل توجهی از خودروی تسلا گران‌تر است. البته اگر سایر هزینه‌های ساخت خودرو را به آن اضافه کنیم این هزینه ۱۰۰ هزار دلار خواهد شد. از آنجا که پرفروش‌ترین خودروها در آمریکا بین ۱۶ هزار تا ۲۷ هزار دلار قیمت دارند، هزینه‌ی خودروهای بدون راننده باید خیلی خیلی پایین آورده شود.

شرکت‌های خودروسازی به این نکته توجه خاصی دارند. بعنوان مثال، نیسان ادعا می‌کند که خودروهای بدون راننده‌اش تنها ۱۰۰۰ دلار گران‌تر از مدل‌های معمولی آن خواهند بود. این در حالی است که یک مطالعه‌ی تحقیقاتی نشان می‌دهد که ۲۰ تا ۲۲ سال طول خواهد کشید تا قیمت تجهیزات برای بدون راننده‌ کردن خودرو به ۳۰۰۰ دلار برسد!

قانون و حریم خصوصی

ایالات کالیفرنیا و نوادا استفاده از خودروهای بدون راننده را قانونی کرده‌اند و ایالات فلوریدا و واشینگتون استفاده از آنها را برای آزمایش بلامانع دانسته‌اند. به هرحال قوانینی که برای خودروهای بدون راننده تنظیم می‌شوند در این ایالت‌ها بسیار متفاوت هستند. با وجود این مخاطره که قانون از ایالتی به ایالت دیگر عوض می‌شود، بسیاری بر این اعتقادند که قبل از استفاده‌ی گسترده از خودروهای بدون راننده باید قانون ملی برای آن تنظیم شود.

مسئله‌ی دیگر حریم خصوصی است. از آنجایی که این خودروها داده‌های زیادی درباره‌ی محل قرارداشتن و رفتن مردم جمع‌آوری می‌کند، صاحبان این خودروها باید نگران نحوه‌ی بکارگیری این داده‌ها باشند. به گفته‌ی فگننت و کوکلمن، «بدون وجود حفاظ مناسب یا موسسات اجرای قانون برای کنترل نظارت غیرمجاز، این داده‌ها می‌تواند مورد سوء استفاده کارمندان دولت برای پیگیری افراد قرارگیرند.»

نفوذ توسط هکرها

از آنجایی که خودروهای بدون راننده از کامپیوتر استفاده می‌کنند و کامپیوترها بطور اجتناب ناپذیری قابل هک شدن می‌باشند، نگرانی‌های امنیتی در مورد آنها جدی به نظر می‌رسد. همانطور که دولت می‌تواند این اطلاعات تولید شده توسط خودروهای بدون راننده را جمع‌آوری کند، هکرها هم می‌توانند به شبکه‌ای که باعث عدم تصادف خودروهای بدون راننده با هم می‌شود، نفوذ کنند. هکرهای تروریست نیز می‌توانند به سادگی چندین قابلیت امنیتی را غیرفعال کرده و باعث ایجاد خسارت بالایی شوند یا طبق اشاره‌ی نگارنده‌ی تحقیقات انو، به همه خودروهای درون جاده فرمان حرکت با سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت صادر شود.

مورد دلگرم کننده درباره‌ی نگرانی‌های امنیتی، موفقیت در دور نگه داشتن هکرها از زیرساخت‌های بزرگ کنونی است.