دانشمندان آلمانی: شهرها شما را بیمار می‌کنند چون...
به گزارش اطلاعات آنلاین به نقل از نوریج، انسان‌ها ممکن است احساس کنند شهر خانه آن‌هاست، اما بدنشان داستان دیگری روایت می‌کند. مطابق یک پژوهش جدید از انسان‌شناسان تکاملی «کالین شاو» از دانشگاه زوریخ و «دنیل لانگمن» از دانشگاه لافبورو، زندگی مدرن با سرعتی بسیار بیشتر از توان تکامل انسان تغییر کرده است.
به گفته این پژوهشگران، بسیاری از مشکلات سلامت امروز و افزایش سطح استرس ناشی از «عدم تطابق» میان محیطی است که انسان‌ها برای آن تکامل یافته‌اند و محیطی که اکنون در آن زندگی می‌کنند. نتایج این مطالعه در نشریه Biological Reviews منتشر شده است.
برای صدها هزار سال، انسان‌ها به‌عنوان شکارچی-گردآورنده زندگی می‌کردند؛ زندگی‌ای پرتحرک که در دل طبیعت، میان درختان، هوای تازه، نور طبیعی و ریتم‌های فصلی جریان داشت. استرس وجود داشت، اما کوتاه‌مدت بود؛ تهدیدی مثل حمله یک حیوان وحشی به‌سرعت می‌گذشت و بدن فرصتی برای بازگشت به حالت تعادل داشت.
اما دنیای مدرن کاملاً متفاوت است. در چند قرن اخیر، انسان‌ها جوامع صنعتی پر از سر و صدا، نور مصنوعی، آلودگی، مواد شیمیایی، غذای فرآوری‌شده، پلاستیک، ترافیک، صفحه‌نمایش‌ها و ساعت‌های طولانی نشستن ساخته‌اند. این تغییرات بسیار سریع‌تر از روند تکامل زیستی رخ داده است و در حالی که محیط تغییر کرده، زیست‌شناسی انسان تقریباً ثابت مانده است.
بدن ما هنوز به استرس مانند دوران باستان واکنش نشان می‌دهد. قرار گرفتن در برابر ترافیک، فشار کاری یا هجوم اطلاعات در شبکه‌های اجتماعی می‌تواند همان پاسخ‌های هورمونی و عصبی را فعال کند که زمانی هنگام روبه‌رو شدن با یک حیوان خطرناک رخ می‌داد. تفاوت اینجاست که استرس مدرن پایان ندارد و بدن زمان کافی برای بازیابی پیدا نمی‌کند. همین استرس مزمن می‌تواند به‌مرور سلامت انسان را تضعیف کند.
شاو و لانگمن با بررسی مجموعه گسترده‌ای از پژوهش‌ها نشان دادند که این ناسازگاری بر سلامت انسان و حتی فرایند تولیدمثل تأثیر گذاشته است. کاهش باروری جهانی و افزایش بیماری‌های التهابی مانند اختلالات خودایمنی از نشانه‌های این روند است.
از آن‌جا که تکامل زیستی هزاران سال زمان می‌برد، انسان نمی‌تواند این مشکل را با «تغییر ژنتیکی» حل کند. در عوض، پژوهشگران توصیه می‌کنند که محیط زندگی باید با نیازهای زیستی انسان سازگارتر شود: حفاظت و احیای طبیعت، افزایش زمان حضور در فضای باز، و طراحی شهرهایی با هوای پاک، فضاهای سبز، مناطق آرام و نور طبیعی بیشتر.
به باور آنان، درک این‌که چگونه اجزای مختلف محیط روی ضربان قلب، فشار خون و سیستم ایمنی اثر می‌گذارند، می‌تواند به تصمیم‌های بهتر در برنامه‌ریزی شهری و سلامت عمومی کمک کند. برای سالم ماندن در دنیای مدرن، شاید انسان‌ها باید دوباره با دنیایی که برای آن ساخته شده‌اند، یعنی طبیعت، پیوند بخورند.
به گزارش اطلاعات آنلاین به نقل از نوریج، انسان‌ها ممکن است احساس کنند شهر خانه آن‌هاست، اما بدنشان داستان دیگری روایت می‌کند. مطابق یک پژوهش جدید از انسان‌شناسان تکاملی «کالین شاو» از دانشگاه زوریخ و «دنیل لانگمن» از دانشگاه لافبورو، زندگی مدرن با سرعتی بسیار بیشتر از توان تکامل انسان تغییر کرده است.
به گفته این پژوهشگران، بسیاری از مشکلات سلامت امروز و افزایش سطح استرس ناشی از «عدم تطابق» میان محیطی است که انسان‌ها برای آن تکامل یافته‌اند و محیطی که اکنون در آن زندگی می‌کنند. نتایج این مطالعه در نشریه Biological Reviews منتشر شده است.
برای صدها هزار سال، انسان‌ها به‌عنوان شکارچی-گردآورنده زندگی می‌کردند؛ زندگی‌ای پرتحرک که در دل طبیعت، میان درختان، هوای تازه، نور طبیعی و ریتم‌های فصلی جریان داشت. استرس وجود داشت، اما کوتاه‌مدت بود؛ تهدیدی مثل حمله یک حیوان وحشی به‌سرعت می‌گذشت و بدن فرصتی برای بازگشت به حالت تعادل داشت.
اما دنیای مدرن کاملاً متفاوت است. در چند قرن اخیر، انسان‌ها جوامع صنعتی پر از سر و صدا، نور مصنوعی، آلودگی، مواد شیمیایی، غذای فرآوری‌شده، پلاستیک، ترافیک، صفحه‌نمایش‌ها و ساعت‌های طولانی نشستن ساخته‌اند. این تغییرات بسیار سریع‌تر از روند تکامل زیستی رخ داده است و در حالی که محیط تغییر کرده، زیست‌شناسی انسان تقریباً ثابت مانده است.
بدن ما هنوز به استرس مانند دوران باستان واکنش نشان می‌دهد. قرار گرفتن در برابر ترافیک، فشار کاری یا هجوم اطلاعات در شبکه‌های اجتماعی می‌تواند همان پاسخ‌های هورمونی و عصبی را فعال کند که زمانی هنگام روبه‌رو شدن با یک حیوان خطرناک رخ می‌داد. تفاوت اینجاست که استرس مدرن پایان ندارد و بدن زمان کافی برای بازیابی پیدا نمی‌کند. همین استرس مزمن می‌تواند به‌مرور سلامت انسان را تضعیف کند.
شاو و لانگمن با بررسی مجموعه گسترده‌ای از پژوهش‌ها نشان دادند که این ناسازگاری بر سلامت انسان و حتی فرایند تولیدمثل تأثیر گذاشته است. کاهش باروری جهانی و افزایش بیماری‌های التهابی مانند اختلالات خودایمنی از نشانه‌های این روند است.
از آن‌جا که تکامل زیستی هزاران سال زمان می‌برد، انسان نمی‌تواند این مشکل را با «تغییر ژنتیکی» حل کند. در عوض، پژوهشگران توصیه می‌کنند که محیط زندگی باید با نیازهای زیستی انسان سازگارتر شود: حفاظت و احیای طبیعت، افزایش زمان حضور در فضای باز، و طراحی شهرهایی با هوای پاک، فضاهای سبز، مناطق آرام و نور طبیعی بیشتر.
به باور آنان، درک این‌که چگونه اجزای مختلف محیط روی ضربان قلب، فشار خون و سیستم ایمنی اثر می‌گذارند، می‌تواند به تصمیم‌های بهتر در برنامه‌ریزی شهری و سلامت عمومی کمک کند. برای سالم ماندن در دنیای مدرن، شاید انسان‌ها باید دوباره با دنیایی که برای آن ساخته شده‌اند، یعنی طبیعت، پیوند بخورند.
Authors: صاحب‌خبران - جدیدترین و آخرین اخبار ایران و جهان - علمی-فناوری