رئیس بخش واقعیت مجازی گوگل در مورد برنامههای آینده این حوزه میگوید
گوگل با معرفی کاردبورد، به موفقیتهای چشمگیری در زمینهی واقعیت مجازی دست یافت و توانست این فناوری را با قیمتی مناسب در اختیار کاربران عادی قرار دهد. اما برنامههای آیندهی این شرکت در حوزهی واقعیت مجازی چیست؟ با همراه باشید.
گوگل در زمینهی شوخیهای اول آوریل بسیار زبانزد است. نخستین شوخی اول آوریل این شرکت در سال ۲۰۰۰ رخ داد؛ گوگل در آن سال مدعی شد که موتور جستجوی این شرکت قادر به خواندن ذهن افراد است! چند سال بعد این شرکت اعلام کرد که ایمیلهای ارسالی را به صورت سنتی و از طریق ادارهی پست به دست مخاطبان خواهد رساند. در سال ۲۰۰۷ نیز آنها مدعی شدند که در صدد راهاندازی یک شبکهی اینترنتی موسوم به TiSP یا (Toilet Internet Service Provider) هستند. قرار بر این بود که این شبکه با استفاده از کانالهای فاضلاب در دسترس افراد قرار گیرد.
بنابراین خبر ساعت یک هدست واقعیت مجازی از جنس مقوا توسط گوگل به هیچوجه باعث تعجب نبود. بسیاری از افراد در ابتدا بر این باور بودند که این خبر نیز یکی دیگر از شوخیهای گوگلی است. اما پروژهی گوگل کاردبورد واقعیت داشت. گوگل در تاریخ ۲۷ ژانویهی سال جاری اعلام کرد که این شرکت موفق به عرضهی ۵ میلیون کاردبورد شده است. طبق اعلام گوگل تاکنون نرمافزارهای مرتبط با کاردبورد بیش از ۲۵ میلیون بار از گوگل پلی دانلود شدهاند. بنابراین تاکنون استقبال از این هدست بسیار خوب و رضایتبخش بوده است. محبوبترین اپلیکیشن برای این دستگاه یک بازی اولشخص پرنقص به نام Chair in a Room بوده است. با این حال اپلیکیشنهای کاردبورد گسترهای از شبیهسازهای ترن هوایی تا بازدید مجازی از بناهای تاریخی را شامل میشود.
احتمالا کاردبورد در تاریخ ابزارهای الکترونیکی، گجتی با پایینترین سطح از فناوری باشد؛ اجزای تشکیلدهندهی این گجت شامل مقوایی در ابعادی معادل نصف جعبهی پیتزا، دو قطعه آهنربا، چند تکه ولکرو، دو عدد عدسی و یک بند کشی است. در نهایت با قرار دادن تلفن هوشمندی به همراه اپلیکیشنهای مرتبط در داخل کاردبورد، این گجت به یک هدست مجازی تبدیل میشود.
وقتی برای اولین بار یک گوگل کاردبورد را از نزدیک مشاهده میکنید، باور اینکه این گجت قادر به تبدیل شدن به یک هدست مجازی است، بسیار دشوار به نظر میرسد.
در عصر کمپینهای کیکاستارتر، مشارکتهای کلان و قراردادهای میلیارد دلاری تملک، هدست واقعیت مجازی قابل بازیافت گوگل، احتمالا محبوبترین دستگاه در حوزهی این فناوری نوبنیاد است. برای گوگل بسنده کردن به جایگاه کنونی کاردبورد، رها کردن این پروژه و پیگیری پروژههای جاهطلبانهی دیگر، بسیار سادهتر بود. با این حال گوگل با اضافه کردن قابلیتهای جدید به کاردبورد و همراه کردن آن با نرمافزارهای بهتر، به تدریج این گجت را به یک پروژهی موفق بدل کرد. این شرکت با به وجود آوردن زمینهای برای ترغیب توسعه دهندگان به توسعهی محتواهای جدید و انعقاد قرارداد با مجموعههای مختلف مانند مجلهی نیویورک تایمز، موفق به جذب کاربران بیشماری شد.
دلیل بخش عمدهای از موفقیتهای اولیهی کاردبورد، کلی بیوور است. وی که در حال حاضر دهمین سال حضور خود را در مانیتین ویو تجربه میکند، از اوایل شروع به کار تیم توسعه دهندهی کاردبورد، سرپرستی آن را بر عهده داشته است. وی همزمان با سرپرستی تیم توسعه دهندهی کاردبورد، مسئولیت هدایت تیم طراحی و توسعهی تعدادی از مهمترین سرویسهای گوگل شامل جیمیل و گوگل داکس را نیز عهدهدار بوده است. بیوور یکی از مشکلات اولیهی توسعهی کاردبورد را یافتن راهکاری برای تعامل با تلفن هوشمند داخل کاردبورد میداند. تلفنهای هوشمند از ابزاری موسوم به مگنتومتر برای سنجش قدرت و جهت میدانهای مغناطیسی استفاده میکنند. این ابزار تلفنهای هوشمند را قادر میسازد تا جهتی را که در آن قرار دارند، تشخیص دهند. وجود مگنتومتر موجب عملکرد صحیح قابلیتهایی همچون قطبنما میشود. بنابراین تیم توسعه دهنده به سختافزار کاردبورد چند قطعه آهنربا اضافه کرد و نرمافزاری را برای تشخیص تغییر جهت میدان مغناطیسی در اثر "کلیکهای" کاربر، توسعه داد.
بیوور میگوید:
جالبترین نکته در خصوص کاردبوردها این است که تلفنهای هوشمند برای کاربردهای واقعیت مجازی ساخته نشدهاند، به استثنای چند مورد خاص، تمام تلفنهای هوشمند قبل از به وجود آمدن کاردبورد، طراحی و ساخته شدهاند. بنابراین شما هیچ ایدهای در خصوص چگونگی بهینه ساختن یک تلفن هوشمند جهت استفاده در یک ابزار واقعیت مجازی در اختیار ندارید.
بیوور میگوید که از دوران کودکی درگیر ایدهی چگونگی حقیقی جلوه دادن یک جسم غیر حقیقی بوده است. این مورد باعث جذب شدن وی به فوتورئالیسم، مدلسازی رایانهای و واقعیت مجازی شده است. زمانی که گوگل تصمیم به راهاندازی بخشی اختصاصی برای واقعیت مجازی گرفت، بیوور یکی از گزینههای اصلی برای مدیریت این بخش بود.
وی در این خصوص میگوید:
در داخل شرکت گوگل از من به عنوان خورهی دنیای واقعیت مجازی یاد میشود. زمانی که دیوید کاز، یکی از مهندسان دفتر پاریس، با نخستین نسخه از نمونهی اولیهی گوگل کاردبورد در مانتین ویو حاضر شد، بسیاری از افراد در ابتدا نظر من را در مورد این گجت جویا شدند.
سرمایهگذاری گوگل روی یک بخش جدید، در برههای از زمان که سرگرم سازماندهی به بخشهای مختلف خود جهت شکلدهی به هولدینگ آلفابت بود، نشان از جدیت گوگل برای موفقیت در زمینهی واقعیت مجازی است. لازم به ذکر است که گوگل با سرمایهگذاری در استارتاپ مجیک لیپ، وارد زمینهی واقعیت افزوده نیز شده است.
با این حال، کاردبورد کماکان تجربهی واقعیت مجازی سطح پایینی را ارائه میدهد. در حقیقت این گجت، ابزاری برای ورود به دنیای واقعیت مجازی است. هدستهای واقعیت مجازی رده بالای شرکتهایی همچون آکیلیس، ولو، مایکروسافت و سونی با توجه به نوع رایانهی تعبیه شده در آنها، قیمتی در حدود چندصد دلار تا چندین هزار دلار خواهند داشت. این ابزارها تجربهی غوطهوری به مراتب بهتری را ارائه خواهند داد. سامسونگ هدست واقعیت مجازی خود موسوم به Gear VR را به قیمت ۹۹ دلار عرضه کرده است، اما این هدست تنها با تلفنهای هوشمند سامسونگ سازگار است. پیشبینی میشود که تا سال ۲۰۲۰، فروش سالانهی هدست سامسونگ به ۱۶ میلیارد دلار برسد.
آیا گوگل نیز روی هدستهای واقعیت مجازی رده بالا کار میکند؟ بیوور در پاسخ به این سوال میگوید:
نکتهی بسیار جالب در خصوص کاردبورد آن است که هر فرد دارای تلفن هوشمند با استفاده از این گجت میتواند صاحب یک هدست واقعیت مجازی حقیقی شود. ما معتقدیم که این موضوع باعث منحصربفرد شدن کاردبورد میشود. اما آیا این پایان راه است؟ به هیچوجه. گوگل، شرکتی جاهطلب و با منابع عظیم فنی است، ما در حال کار روی پرژههای بیشماری هستیم.
در نهایت، بیوور میگوید که هدف گوگل این است که تا حد ممکن، واقعیت مجازی را در اختیار افراد بیشماری قرار دهد. وی میگوید:
واقعیت مجازی، بسیار مهمتر و قدرتمندتر از آن است که تنها در اختیار افراد محدودی باشد.