عنکبوتی که رکورد «طول عمر» را شکست
فرادید: حیوانات بزرگتر نسبت به حیوانات کوچکتر بیشتر عمر میکنند. این یک الگوی ثابت در قلمروی حیوانات است. برای نمونه، مورچهها به طور متوسط یک یا دو سال عمر میکنند، در حالی که نهنگهای آبی میتوانند تا ۱۰۰ سال در شرایط مطلوب عمر کنند.
با این حال، این قاعده استثنا هم دارد. یکی از این استثناهای جالب توجه در منطقه حفاظتشده شمال بانگولا در جنوب غربی استرالیا مستند شد؛ جایی که یک عنکبوت دریچهساز (عنکبوت معمولی این منطقه) به سن باورنکردنی ۴۳ سالگی رسید.
ما این موضوع را به لطف باربارا یورک مِین، عنکبوتشناس استرالیایی فهمیدیم. سال ۱۹۷۴، مِین مطالعه بلندمدتی را درباره خانوادههای عنکبوت دریچهساز و نحوه زنده ماندن آنها در بوتهزارهای تهدیدآمیز جنوب غربی استرالیا آغاز کرد. عنکبوتهای دریچهساز (Trapdoor) همانطور که از نامشان پیداست، عنکبوتهای حفار هستند. آنها چندین ورودی دریچهای برای لانههایشان میسازند و آنها را با تار ابریشمی میپوشانند. آنها این کار را برای کمین کردن برای شکار حشرات کوچک انجام میدهند.
مِین سال ۱۹۷۴ ده عنکبوت را برای ردیابی شناسایی کرد. یکی از آن عنکبوتها خیلی زود بچه عنکبوتهایی تولید کرد که «شماره ۱۶» یکی از آنها بود. مِین هر سال برای بررسی وضعیت عنکبوتها از جمله شماره ۱۶ به آنجا برمیگشت.
عنکبوتهای دریچهساز بر اساس استانداردهای عنکبوتها بزرگ محسوب میشوند و اندازه آنها از پنجه تا نوک به شش اینچ میرسد
با گذشت چندین دهه، بسیاری از عنکبوتهای اصلی مردند، اما شماره ۱۶ زنده ماند. او یک عنکبوت ماده بود (مادهها در قلمروی عنکبوتها بیشتر از نرها زنده میمانند) و تمام عمرش در همان لانه ماند. با گذشت زمان، مِین و تیم تحقیقاتی او عادت کردند همیشه ابتدا لانه شماره ۱۶ را بررسی کنند.
عنکبوت شماره ۱۶ در تولد ۲۹ سالگی خود، به عنکبوتی با طولانیترین عمر برای علم تبدیل شد و رکورددار قبلی را شکست داد (یک رتیل مکزیکی که در ۲۸ سالگی مرد).
شماره ۱۶ تا سال ۲۰۱۶ زنده ماند. مرگ او احتمالاً به دلیل یک زنبور انگلی بود، زیرا تیم مِین متوجه شد پوشش لانه او سوراخ شده است. این زنبورها درون سایر حشرات تخمگذاری میکنند و وقتی بچههایشان از تخم بیرون بیایند، از میزبان تغذیه میکنند.
طول عمر شماره ۱۶ نشاندهنده سازگاریهای باورنکردنی عنکبوتهای دریچهساز و توانایی آنها برای رشد در محیطهای سخت است. از جمله دلایلی که سبب میشود عنکبوتهای دریچهساز بازماندگان خارقالعادهای شوند، عبارتند از:
تکنیکهای کارآمد شکار: آنها به استراتژی شکار «بنشین و منتظر بمان» متکی هستند. آنها با پنهان شدن در لانهها و کمین کردن برای طعمهای که نزدیک میشود، انرژیشان را حفظ میکنند و خطر شکار شدن را در قیاس با شکارچیان فعالتر کاهش میدهند.
استتار و لانهسازی: لانههای آنها با ریچههای استتارشده به آنها کمک میکند از شکارچیان و شرایط محیطی سخت دوری کنند و سرپناه و امنیت داشته باشند.
مصرف انرژی کم: عنکبوتهای دریچهساز متابولیسم کندی دارند که به آنها اجازه میدهد با کمترین مصرف غذا زنده بمانند. آنها در صورت لزوم میتوانند هفتهها یا حتی ماهها را بدون غذا بگذرانند.
تابآوری محیطی: آنها به خوبی برای زنده ماندن در محیطهای مختلف، از جمله بیابانها و جنگلها سازگار شدند و میتوانند دمای شدید و رطوبت را تحمل کنند.
مکانیسمهای دفاع شخصی: توانایی آنها برای عقبنشینی سریع در لانههایشان و پنهان شدن از تهدیدات احتمالی، شانس بقاء آنها را در محیطهای پر از شکارچی افزایش میدهد.
مقاومت در برابر گرسنگی: عنکبوتهای دریچهساز میتوانند دورههای خواب یا کاهش فعالیت را پشت سر بگذارند و در دورههای کمیاب شدن غذا زنده بمانند.
عنکبوتهای دریچهساز نوعی عنکبوت حفار هستند که به داشتن رفتار منحصر به فرد و ویژگیهای فیزیکی متمایز خود معروف هستند. اندازه آنها معمولاً از ۱ تا ۳ اینچ متغیر است، بدن آنها محکم و توپُر و پوشیده از موهای متراکم و تیره، اغلب به رنگ قهوهای یا خاکستری است که به آنها کمک میکند با محیط خود یکی شوند. پاهای قدرتمند به آنها اجازه میدهد حفرههای عمیق حفر کنند و آن را با ابریشم بپوشانند تا یک کمینگاه مطمئن بسازند. یکی از بارزترین ویژگیهای عنکبوتهای دریچهساز، دریچهای است که برای پوشاندن ورودی لانهشان میسازند. این درب لولایی که از خاک، مواد گیاهی و ابریشم ساخته شده، به آنها امکان میدهد هنگام شناسایی ارتعاشات نزدیک لانه، به سرعت برای شکارهای در حال عبور مانند حشرات کمین کنند.
عنکبوتهای دریچهساز شکارچیان شبگرد و تکرو هستند که شبها برای شکار ظاهر میشوند و به جای بینایی با استفاده از ارتعاش، نزدیک شدن طعمهها را شناسایی میکنند.
عنکبوتهای دریچهساز با رتیلها مرتبط هستند، زیرا هر دو به ابرخانواده عنکبوتهای Avicularioidea تعلق دارند. رتیلها شکارچیهای فعالتری هستند، اما عنکبوتهای دریچهساز طوری تکامل یافتهاند که برای بقاء به لانهها و تکنیکهای کمین خود تکیه کنند. باوجود تفاوتهایی که در رفتار شکار دارند، هر دو ویژگیهای تشریحی مشابهی دارند، مانند بدنهای بزرگ و قدرتمند و انبرکهای ترسناکی که برای گرفتن طعمه از آنها استفاده میکنند.
Authors: صاحبخبران - جدیدترین و آخرین اخبار ایران و جهان - علمی-فناوری