غیرت و حسادت

جوان آنلاین: حجت‌الاسلام احمدحسین شریفی در کانال شخصی خود در پیام‌رسان ایتا نوشت: یکی از خطا‌ها یا خیانت‌های بزرگ برخی روانشناسان و فیلسوفان غربی این بود که فضیلت «غیرت» به‌ویژه «غیرت جنسی» و ناموسی را از مقوله «حسادت» پنداشتند! به عنوان مثال، زیگموند فروید و برتراند راسل بر این پندار بودند که ریشه غیرت جنسی تلقی مالکانه مردان نسبت به زنان است!
این تلقی اشتباه و انحرافی، برای بسیاری از ساده‌لوحان و سطحی‌نگران که هر نظریه‌ای در روانشناسی و علوم تربیتی را «علمی» می‌دانند و مخالفت با آن را با چماق «غیرعلمی»، «شبه‌علم»، «ایدئولوژی‌اندیشی» و... می‌رمانند، توجیهی علمی و روانشناختی برای بسیاری از انحرافات خانمان‌برانداز در دنیای غرب شد. حقیقت این است که تفاوت غیرت و حسادت روشن‌تر از آن بود که بر چنین اندیشمندانی پنهان باشد. غیرت به معنای دفاع از امور ارزشمندی است که به شرف و آبروی انسان تعلق داشته باشد ولی حسادت مربوط به آرزوی زوال نعمت از دیگران است. حسادت ناشی از یک حسرت درونی نسبت به نعمت‌های دیگران است؛ حسادت زمانی است که یک فرد می‌بیند که دیگری یا دیگران از نعمتی برخوردارند، اما او نمی‌خواهد آنان از چنان نعمتی برخوردار باشند، اما غیرت مربوط به زمانی است که انسان می‌خواهد از یک امر ارزشمند و ذی‌قیمت محافظت کند و اجازه تعدی و تجاوز سودجویان و تمامیت‌خواهان را به آن ندهد. این کجا و آن کجا!