ابزارهای پوشیدنی: تلاقی مد و تکنولوژی

خبرها حاکی از این هستند که Angela Ahrendts، مدیر عامل شرکت Burberry، فعال در زمینه‌ی پوشاک و کالاهای لوکس، بعد از یک دهه فعالیت در این شرکت، تصمیم دارد این کمپانی را ترک گفته و به شرکت اپل بپیوندد. این خبر نویدبخش نگرشی جدید در طراحی ابزارهای پوشیدنی محسوب می‌شود. در ادامه با زومیت همراه باشید.

نقش موثر خانم Ahrendts در تبدیل نام Burberry به یک برند جهانی معتبر، بر کسی پوشیده نیست. انتظار می‌رود که وی به عنوان معاون ارشد بخش فروش آنلاین اپل، گزارشات مربوطه را مستقیما به تیم کوک ارائه دهد. این در حالی است که تصمیم اپل مبنی بر بکارگیری Ahrendts درست 3 ماه بعد از استخدام Paul Deneve – مدیر عامل شرکت کالاهای لوکس  Yves Saint Laurent – و به منظور توسعه‌ی «پروژه‌های خاص» اپل صورت می‌گیرد.

طبق شایعات، این جابجایی‌ها در ارتباط با تلاش اپل مبنی بر تولید ساعت هوشمند iWatch و رقابت با گلکسی Gear انجام شده‌اند; محصولی که گفته می‌شود مفاهیم مد، تکنولوژی و مهندسی را در هم آمیخته‌ است.

مدگرایی و تکنولوژی پیش از این نیز در مواردی هم‌سو با یکدیگر بکار رفته‌اند. در سال 2007، «حسین چالایان» - طراح لباس ترک تبار- با استفاده از پانزده هزار LED که در قسمت زیرین بافت پارچه تعبیه شده بودند، توانست یک «لباس ویدئویی» به نام «Airboune» را ابداع کند.

با استفاده از مجموعه‌ی این LEDها  تصاویری از کوسه‌های غوطه‌ور در دریا و  مراحل شکفته شدن یک گل رز به نمایش درآمد.

عرضه‌ی ساعت هوشمند گلکسی Gear و عینک هوشمند گوگل در سال جاری، نقطه‌ی عطفی در تکنولوژی ابزارهای پوشیدنی محسوب می‌شود. شاید این ابزارها از نظر طراحی چندان منطبق با مد روز نباشند، با این وجود، این محصولات نقطه‌ی شروع تحولات در عرصه‌ی «ابزارهای پوشیدنی» و پیامد عملی سازش تکنولوژی با صنعت مد به شمار می‌روند.

شرکت انگلیسی O2 اخیرا از کیف‌هایی که همزمان به عنوان تلفن همراه نیز قابل استفاده هستند رونمایی نموده است. این محصول نمونه‌ای بارز از بازتعریف قابلیت‌های ابزارها محسوب می‌شود. این نمونه‌ها در زمره‌ی محصولات پوشیدنی جای می‌گیرند و در عین حال تصویری گویا از  جنبه‌های مختلف نوآوری در  ابزارهای پوشیدنی ارائه می‌دهند.

«شاون مایلز» طراح این کیف‌های چند کاره معتقد است که:

راه حل ارائه‌ی محصولی با طراحی برتر، نه در توانایی شما برای تولید آن، بلکه در تشخیص نیاز کاربر نهفته است. اکنون ما به هدفمان مبنی بر ایجاد دسترسی آسان و تمام وقت به تکنولوژی، بسیار نزدیک شده‌ایم . مسلما بدیهی‌ترین روش ممکن برای تحقق این امر، ادغام تکنولوژی با هر یک از اقلام پوشیدنی خواهد بود. این به معنی آوردن تکنولوژی از محل اصلی آن به محیط دلخواهتان است.

به نظر می‌رسد که نقش «صنعت مد» در پیشرفت «ابزارهای پوشیدنی»، کم‌رنگ‌تر از خود «تکنولوژی» نباشد. در هفته‌ی جاری و در شهر میلان، «فرانکا سوزانی» - سردبیر ایتالیایی مجله‌ی مد Vogue- میزبان همایشی جهانی با نام «رمزگشایی از مد» خواهد بود. این گردهمایی با هدف ارتباط برندهای معتبر پوشاک با شرکت‌های نوپا و یافتن راهکارهایی برای استفاده از تکنولوژی‌های پیشرو درتحول دنیای مد تدارک دیده شده است.

«رنزو روسو» مدیر کمپانی پوشاک «دیزل» در رابطه با اهداف این همایش اذعان داشته است که بهره‌گیری از تکنولوژی، یکی از عناصر کلیدی در روند حال حاضر کمپانی دیزل محسوب می‌شود:

از سبک طراحی مجموعه‌ها و کار بر روی طراحی‌های دست‌ساز بگیرید تا نحوه‌ی ارائه‌ی محصولات به بخش فروش و عرضه به مشتریان، در هر مورد اثری از فناوری به چشم می‌خورد.

انتظار می‌رود که محبوبیت ابزارهای پوشیدنی در سال آینده رشد قابل توجهی را در بین عموم تجربه کند و البته با توجه به ورود طیف تازه‌ای از این ابزارها، تسخیر بازار توسط آنها نیز امری بسیار محتمل به نظر می‌رسد. طبق پیش‌بینی موسسه‌ی ABI Research، استفاده این ابزارها در طی 5 سال آینده امری معمول برای عموم مردم خواهد بود.

هرچند خانم «ماریل براون» - رئیس شرکت طراحی و ابداع Seymourpowell – معتقد است که تنها در صورت «طراحی مدگرایانه» ابزارهای پوشیدنی، می‌توان به موفقیت آن‌ها امیدوار بود.

عینک هوشمند گوگل به عنوان ابزاری موفق، طراحی تقریبا علمی-تخیلی و البته آمیخته با هنر دارد زیرا گوگل بدنبال ارئه‌ی این محصول با ظاهری آینده‌گرایانه و مدرن بود. با این حال خانم براون خاطر نشان می‌سازد که در دنیای مد همواره طراحی‌های آینده‌نگر یکه‌تاز نیستند. یک طراح مد ممکن است با شیوه‌ای بسیار متفاوت کار را از پیش ببرد و حتی شاید بهره‌گیری از سبک‌هایی که 5 سال پیش محبوب بوده‌اند را در دستور کار قرار دهد.

تاکنون تلاش‌های گسترده‌ای جهت توسعه‌ی ابزارهای پوشیدنی توسط تولیدکنندگان مطرح تکنولوژی صورت گرفته است و این در حالی است که بسیاری از تولیدکنندگان بزرگ پوشاک و برندهای تجاری، به تازگی به فعالیت در این زمینه علاقه نشان داده‌اند و همین امر طراحی و جذابیت ظاهری بعضی از محصولات را تحت تاثیر قرار داده است. خانم براون ادامه می‌دهد:

حقیقت اساسی در رابطه با ابزارهای پوشیدنی این است که نقش زیبایی ظاهری این محصولات در جذب مشتری، کمتر از نقش کاربردهای فنی آنها نخواهد بود.

وی به مجموعه کارهای تابستانه-بهاره‌ی 2013 «فیلیپ تریسی» اشاره می‌کند. در این مجموعه یک کلاه «LED متحرک» با نام «واقعیت مجازی» وجود دارد. پروانه‌ی چرخنده‌ای که با دقت زیاد بر روی سر مانکن تعبیه شده بود این تصور را در مخاطب ایجاد می‌کرد که کلاه از مجموعه‌ نوارهای پیوسته‌ی نور که به دور سر مدل در حال گردش هستند تشکیل شده است.

شرکت طراحی Hermes نیز اعلام نموده که  برای تحقق ایده‌ی «تبدیل تکنولوژی به هنر آینده» با جدیت در تلاش است و انجام آزمایشاتی در ارتباط با فناوری «واقعیت افزوده» و تولید مواد منحصر به فردی مثل چرم شفاف را در برنامه دارد.

«ماریل براون» معتقد است که تکنولوژی هنوز هم باید روی ابزارهای پوشیدنی کوچک‌تر، با دوام‌تر، انعطاف‌پذیرتر و ارزان‌تری متمرکز شود. این امر آزادی عمل و دسترسی بیشتری برای آژانس‌های طراحی و برندهای مد برای فعالیت در این حوزه فراهم خواهد کرد. به عنوان مثال، بعد از عرضه‌ی صفحه نمایش‌های «انعطاف‌پذیر»، تکنولوژی توانست در تاروپود ابزارها رخنه کند; به عبارتی دیگر، در آینده بیش از آن که شاهد استفاده از ابزارهای پوشیدنی به عنوان «لوازمی مجزا» باشیم، یکپارچه‌سازی تکنولوژی با «کارکرد و ظاهر» ابزار مورد نظر ایده‌ی برتر خواهد بود.

البته این ایده فقط در قالب تبدیل پیراهن شما به یک صفحه نمایش نمود پیدا نمی‌کند! طبق صحبت‌های خانم «براون»، خلق  رده جدیدی از تکنولوژی‌ مدگرایانه که "هوشمند" نیز هستند خط مشی مناسب برای عملی شدن این ایده خواهد بود:

با استفاده از تکنولوژی آنتی باکتریال، نیازی به شستشوی دائمی لباس‌های خود نخواهید داشت و  با بهره‌گیری تکنولوژی نانو، حتی امکان تغییر رنگ‌ آن‌ها نیز فراهم شده است. تصور کنید که هنگام رفتن به یک کنسرت موسیقی، پیراهن شما لوگوی گروه موسیقی محبوبتان را نمایش دهد و به همین ترتیب هنگام حضور در ورزشگاه با تغییر رنگ لباستان می‌توانید از تیم مورد نظرتان حمایت کنید.

با این حال خانم براون اذعان داشته که در صورت تلفیق هنر طراحان مد با تکنولوژی، عملکرد ابزارهای پوشیدنی بیشتر با تمرکز روی «حالات روحی افراد» (نسبت به کاربردهای فنی) تعریف خواهد شد. برای مثال Studio Roosegarde اخیرا از لباسی به نام «Intimacy 2.0» رونمایی کرده که در صورت بر انگیخته شدن احساسات و افزایش ضربان قلب شخص، «شفاف‌تر» می‌شود.

خانم براون معتقد است که عملکرد قابل‌قبول این محصول در  «بیان حالات و احساسات درونی»، هنوز هم در قالب شخصی‌سازی‌هایی که شرکت‌های فعال در حوزه‌ی تکنولوژی در محصولات خود بکار برده‌اند مشاهده نشده است.

در نهایت، انقلاب «تکنولوژی‌های پوشیدنی» ممکن است توسط شرکت‌های بزرگی مانند گوگل، سامسونگ و اپل رهبری نشود بلکه برعکس، «طراحان مد با همکاری شرکت‌های نو پا» مدیریت تحولات را بدست گیرند.

طبق اظهارات خانم براون، تکنولوژی‌های پوشیدنی طیفی وسیع از فناوری‌هایی که همه روزه با آنها سر و کار داریم را پوشش خواهند داد:

 تجربه‌ای ملموس از دنیای غیر قابل لمس، زمینه‌ساز تحولی عظیم شده است و «ابزارهای پوشیدنی» بخشی از این تجربه‌ی متفاوت را ارائه خواهند داد.