با Pepper، اولین روبات کاربردی خانگی آشنا شوید

یکی از اولین اهدافی که سازندگان روبات‌ها در پی تحقق آن هستند، ساخت روبات‌هایی خانگی است تا کاربران را در امورات زندگی یاری رساند. ‌پیش‌تر روبات‌هایی چون AIBO و Wakamaru در این حوزه به بازار عرضه شدند که با مشکلات عدیده‌ای همراه بودند. اما ژاپنی‌ها بار دیگر اوج خلاقیت و هنر خود را در Pepper به سرانجام رسانده‌اند که می‌توان لقب انقلابی‌ترین روبات خانگی را به Pepper داد.

 کمپانی ارتباطی SoftBank ژاپن پس از فراغت از خرید Sprint حال به سراغ ساخت روبات‌ خانگی رفته است تا مشتریان خود را علاوه بر زمینه‌ی ارتباطات در زمینه‌ی امورات شخصی نیز یاری کند. SoftBank با همکاری Aldebarab Robotics روباتی جدید با نام Pepper معرفی کرده که تمامی قابلیت‌های کاربردی یک روبات خانگی را در خود دارد. در ادامه با ما باشید تا نگاهی به Pepper داشته باشیم.

چشم‌ها

Pepper از منظر ظاهری در قسمت سر و صورت دارای چشم‌های بزرگی است که برای تعقیب کاربر و شناسایی محل وی چنین بزرگ در نظر گرفته شده است. این روبات با توجه به علاقه‌ی مفرط ژاپنی‌ها به چشم‌های بزرگ در کنار قد یک متر و بیست سانتی‌متری، در مقابل تعاریف موجود برای روبات‌های انسان‌نما قرار دارد و به واقع نمی‌توان مرزی را برای این روبات تعیین کرد. بسیاری از مشخصات ظاهری این روبات برگرفته از سلایق ژاپنی بوده و مطابق شخصیت انیمه‌های ژاپنی طراحی شده است.

علی‌رغم شکل و شمایل ظاهری، Pepper یک روبات دوست‌داشتنی و بی‌خطر است. در درون چشم‌های Pepper سنسور‌های مادون‌قرمز به‌همراه ردیاب قرار گرفته‌اند که عمق سه‌بعدی فضای پیش رو را می‌سنجد. در بالای سر Pepper ‌چهار میکروفون قرار گرفته است که علاوه بر دریافت دستوران صوتی وظیفه‌ی شناسایی جهت را نیز برعهده دارد. همچنین در قسمت فوقانی سر و بین دو گوش بلندگو قرار گرفته است. Pepper از دو دوربین HD بهره می‌برد که یکی در داخل دهان و دیگری در بین دو چشم قرار گرفته است. همچنین سنسورهای حساس به لمس نیز در سر و دست‌های Pepper وجود دارند. ضمناً سه سنسور ضربه‌ای در قسمت تحتانی قرار گرفته است که در ادامه به کاربرد آن ها اشاره خواهیم کرد. SoftBank نمونه‌ای از این روبات‌ را در فروشگاه‌های تلفن خود بکار گرفته است. این کمپانی بزرگ مخابراتی سال آتی میلادی نمونه‌هایی از این روبات‌ها را نیز برای فروش در اختیار متقاضیان قرار خواهد داد که از نظر سخت‌افزاری شبیه به این نمونه  خواهد بود.

صدا

تن‌ صدای در نظر گرفته شده برای Pepper همچون کودکان ژاپنی است که از این‌رو لحن سخن این روبات را شبیه به خردسالان ژاپنی کرده است. نرم‌افزار توسعه داده شده برای Pepper‌ علاوه بر زبان ژاپنی قادر است به زبان‌های فرانسه، انگلیسی و اسپانیایی نیز سخن بگوید. همانطور که گفتیم این روبات به‌منظور فروش تلفن‌ در فروشگاه‌های SoftBank به کار گرفته می‌شده که قابلیت تکلم به سایر زبان‌ها چندان مورد نیاز نبوده است، اما به هر صورت SoftBank روبات خود را با پیش‌بینی مراجعه‌ی مشتریان خارجی تولید کرده است.

براساس گفته‌های سخن‌گوی SoftBank نسخه‌ی مورد استفاده در فروشگاه‌های این کمپانی با نسخه‌ای که به‌عنوان روبات‌خانگی به فروش خواهد رسید، تفاوت‌های عمده‌ای را از نظر رفتار و اخلاق دارا است. نمونه‌ی مورد استفاده به‌عنوان روبات خانگی قابلیت آغاز مکالمات و همچنین جلب نظر مخاطبان از طریق انجام بازی‌های مختلف را دارا است. همچنین این نمونه قادر است تا تعاملات خوبی را با مخاطبین برقرار کرده و از طریق فناوری شناسایی صورت، طرف صحبت خود را تشخیص دهد. SoftBank‌ در تلاش است تا نرم‌افزار شناسایی این روبات را از نظر تشخیص احساسات کاربران نیز تقویت کند تا از این طریق بتوان معنای واقعی کلمات به‌کار برده شده توسط کاربران را نیز درک کرد. هدف سازندگان این روبات، بخشیدن قدرت تشخیص منظور اصلی سخن با استفاده از لحن صدا و حالات صورت در زمان ادای کلمات است.

Pepper‌ سوالاتی از قبیل «آیا قادر است به خانواده‌ی شما بپیوندد؟» یا «شما چطور فردی هستید؟» را از طرف مقابل خود برای اولین بار می‌پرسد. در صورتی که Pepper پاسخ شما را متوجه نشده باشد، به‌سرعت به سراغ پرسش بعدی می‌رود. با انجام مکالمات می‌توان به این نتیجه رسید که Pepper همچون یک کودک خردسال بوده و همچنان در حال یادگیری است.

دست‌ها

Pepper قادر نیست تا تمامی اشیاء را به‌راحتی در دست بگیرد. همانطور که در ویدئوی معرفی Pepper ‌نیز ملاحظه می‌کنید، حرکات دست وی بسیار نرم و شبیه به حرکات دست انسان‌ها طراحی شده است، حتی حرکات مربوط به دست دادن نیز در این روبات پیش‌بینی شده است. توسعه‌دهندگان ساختار داخلی دست این روبات را بسیار نرم و قابل انعطاف انتخاب کرده‌اند، چراکه یکی از اصلی‌ترین مخاطبین چنین روبات‌هایی کودکان هستند. با توجه به آسیب‌پذیری بیشتر کودکان، استفاده از مواد سخت، منجر به آسیب رساندن به کودکان می‌شود، از این‌رو برای ممانعت از این امر، انگشتان با قابلیت انعطاف توسعه داده شده‌اند. همچنین در قسمت مفاصل نیز برای پیشگیری از درگیر شدن پوست دست کاربران از مواد نرم و انعطاف‌پذیری به‌عنوان پوشش استفاده شده است. تمامی قسمت‌های بدنه‌ی این روبات با استفاده از خطوط منحنی شکل گرفته است.

همانطور که گفتیم سنسور‌های لمسی روی بازوها و روی سر قرار گرفته است که با لمس آن‌ها Pepper واکنش نشان می‌دهد. یقیناً برخی از افراد به داشتن چنین روباتی نیاز دارند تا برای مثال در زمان خروج از منزل تمامی لوازم ضروری آن‌ها را جلوی در تحویل دهد. این روبات را می‌توان گزینه‌ی خوبی برای افراد فراموش‌‌کار خواند.

پاها

Pepper یک روبات دو پا نیست و در قسمت تحتانی از چرخ برای حرکت استفاده شده است که بسیار کم‌مصرف است. براساس گفته‌های SoftBank این روبات قادر است تا ۱۲ ساعت بدون نیاز به شارژ به فعالیت خود ادامه دهد. این روبات قادر است با استفاده از سه چرخ تعبیه شده در قسمت تحتانی به‌راحتی در همه ی جهات حرکت کرده و براحتی تغییر مسیر دهد. همچنین وجود سه سنسور ضربه سنج به‌همراه یک سنسور نوری تخمین فاصله با اشیاء را انجام داده و مسیر حرکتی روبات را تعیین می‌کند. لازم‌به ذکر است که Aldebaran Robotics در حال توسعه‌ی نمونه‌ای است که قادر است روی دو پای خود ایستاده و حرکت کند.

نتیجه‌گیری

یقیناً برآورده کردن انتظارات کاربران یکی از بزرگ‌ترین چالش‌های کمپانی SoftBank است. این روبات در حال حاضر قادر به انجام کارهایی زیادی نیست و شاید افرادی که انتظار دارند تا این روبات را به‌عنوان پیش‌خدمت داشته باشند، از فقر توانایی‌ها در این روبات مایوس شوند. شاید نسل‌های آتی این چنین روبات‌هایی حرف‌های زیادی برای گفتن داشته باشد. برای مثال می‌توان به ترکیب توانایی‌هایی روبات‌های بوستون داینامیکز با هوش سیری و همچنین قابلیت‌های Pepper اشاره کرد که ماحصل آن آفرینش یک روبات خیره‌کننده خواهد بود.

SoftBank در نظر دارد تا تعداد این روبات‌ها را در مرحله‌ی اول در فروشگاه‌های خود افزایش دهد تا علاوه بر تبلیغات از توانایی‌های این روبات‌ها نیز در گستره‌ی وسیع‌تری در فروشگاه‌های خود استفاده کند. اما آیا قیمت 1,900 دلاری این روبات رغبتی را برای خرید این روبات در میان کاربران باقی خواهد گذاشت؟

نظر شما در این مورد چیست؟ به‌نظر شما با توجه به فناوری امروز چند سال تا توسعه‌ی روبات‌های انسان‌نمایی که قادر به انجام هر کاری باشند، فاصله داریم؟