رویای تصاویر سه‌بعدی در هوا در سال ۲۰۱۵، با تراشه‌های Ostendo به واقعیت تبدیل می‌شود
عموما تکنولوژی‌های آینده در فیلم‌های علمی-تخیلی ظاهر می‌شوند و ببیننده را امیدوار می‌کنند، اما شاید در طول حیات خود، آنها را در دنیای واقعی نبیند. مثلاً ماشین‌های پرنده در فیلم Star Trek یا تصاویر سه بعدی در فیلم‌ها جنگ ستارگان و Her. اما پیشرفت تکنولوژی در این عرصه‌ها بسیار کند است. با این وجود خبر خوش این است که تصویر سه‌بعدی ممکن است به زودی به واقعیت تبدیل شود.
استارت‌آپ کالیفرنیایی Ostendo Technologies کار خود را با معرفی پروژکتوری شروع کرده که قادر است تصاویر را روی سطحی با مساحت معادل یک تلویزیون 48 اینچی بتاباند. آستندو بیش از یک دهه روی طراحی سیستم‌ها هولوگرافیک که تصاویر سه بعدی موسوم به هولوگرام ایجاد می‌کنند، مطالعه و تحقیق کرده است. تراشه‌های ساخته شده نمونه‌ی اولیه هستند اما از نظر ابعاد به قدری کوچکند که در یک گوشی هوشمند هم جا می‌شوند.
اندازه‌ی تراشه و لنز متصل به آن مشابه اندازه‌ی دوربین آیفون است. پس از اینکه گوشی‌ها به این تراشه‌ی جالب مجهز شدند، نوبت به تبلت‌ها و ساعت‌های هوشمند می‌رسد که می‌خواهند تصاویر را روی سطح بتابانند. تلویزیون‌های سه‌بعدی بدون عینک هم از دیگر اهداف این پروژه است.
به زودی رویای تصاویر سه‌بعدی محقق می‌شود
این اولین قدم آستندو است و قرار است سراغ تصاویر سه‌بعدی هم برود. تراشه‌ی فعلی در تابستان سال 2015 روانه‌ی بازار می‌شود و به تاباندن ویدیوهای دو بعدی محدود شده است. حسین الغروری، بنیان‌گذار آستندو تکنالوجیز می‌گوید تراشه‌ی بعدی قادر به ایجاد تصاویر سه بعدی غوطه‌ور در هوا است. درست شبیه فیلم جنگ‌ستارگان یا بازی Mass Effect. زمان تولید انبوه آن هم یک ماه بعد از عرضه‌ی نخستین تراشه خواهد بود. لذا در نیمه‌ی دوم سال 2015 با تراشه‌ای که تنها 30 دلار قیمت دارد بیشتر آشنا می‌شویم.
نام تراشه Quantum Photonic Imager یا تصویرگر فتونی کوآنتیومی است که با استفاده از پردازنده‌ی تصویر خود به کنترل کردن تمام پیکسل‌های LED می‌پردازد. بدین ترتیب کنترل روشنایی، کنتراست و حتی زاویه‌ی تک‌تک پرتوهای نور امکان‌پذیر می‌شود.
برای ایجاد تصویر سه‌بعدی یک تاس که در هوا معلق است و می‌چرخد، از 6 تراشه استفاده شده است و نتیجه بسیار رضایت‌بخش بوده و حتی با نگاه کردن از زوایای مختلف، کیفیت آن کاهش نیافته است. چیزی که در مورد تکنولوژی‌های سه‌بعدی فعلی یک معضل جدی است.
رزولوشن یا به عبارت بهتر دقت تصویرگر فتونی کوآنتومی برابر با 5 هزار نقطه در اینچ است! با این وجود آستندو به کوچک‌تر کردن پیکسل‌ها و در نتیجه افزایش رزولوشن می‌اندیشد.