فناوری‌های واقعیت افزوده و کنترل هوای ورودی به موتور، مسابقات فرمول یک را جذاب‌تر می‌کنند!

فرمول یک را می‌توان مرز دانش خودروسازی عنوان کرد. ترکیب آخرین یافته‌های کمپانی‌های خودروسازی در خودروهای فرمول‌ یک نمود پیدا می‌کند که با وجود رانندگان افسانه‌ای همچون آیرتون‌سنا، مایکل‌شوماخر، فیلیپه‌ماسا و شماری دیگر از حرفه‌ای‌ترین رانندگان موجود، به ورطه‌ی آزمایش گذاشته شده و نتیجه‌ی موفق‌ترین فناوری‌ها در قالب کسب عناوین قهرمانی برای تیم‌ها به ارمغان می‌آید. حال اخباری منتشر شده است که از واقعیت افزوده برای هدایت بهینه‌ی خودروها توسط رانندگان سخن به میان آورده است. با زومیت همراه باشید تا به بررسی این ایده‌ی ناب و نوین بپردازیم.

براساس ایده‌ی مطرح شده، کارشناسان در پی آنند تا با استفاده از کلاه‌های هوشمند که قادرند به نمایش محتویات مورد نظر در قالب واقعیت مجازی بپردازند، جریان هوای موجود در اطراف و جلوی خودرو را مشاهده کنند. اما مشاهده‌ی جریان‌های هوا چه مزایایی برای رانندگان دارد؟ همانطور که می‌دانید موتورهای درون‌سوز با استفاده از ترکیب سوخت با هوا که متشکل از اکسیژن است، کار می‌کنند، از این‌رو هوای ورودی به موتور اهمیت فوق‌العاده‌ای دارد، بطوریکه بسیاری از خودروسازان با تعبیه کمپرسور در موتور، سعی در فشرده کردن هوای ورودی به سیلندر دارند که ارمغان آن بهتر سوختن سوخت در حضور اکسیژن بیشتر است. حال می‌توان به اهمیت مشاهده‌ی جریان باد ورودی به موتور خوردوهای فرمول یک پی برد.

استفاده از فناوری واقعیت افزوده که توسط ابزار‌های موجود چون اکیولس‌ریفت در دسترس است، می‌تواند جریان هوای پیش‌ روی راننده را نمایش دهد که به‌علت حرکت خودروی جلویی تغییر یافته و خودروی عقبی را تحت تاثیر قرار می‌دهد. رانندگان می‌توانند با بهره‌گیری از فشارهوای حاصل و هدایت آن از طریق دریچه‌های ورودی موتور به درون موتور خودرو، از موقعیت در اختیار گذاشته شده توسط رقیب بر علیه خود وی استفاده نمایند.

تیم فرمول‌یک لوتوس در حال ساخت مستندی است که در آن به گزینه‌های پیش روی خودروسازان برای استفاده از این فناروی‌ها پرداخته است. این مستند با حضور هنرمندان و طراحانی چون Harold Belker به تشریح این فناوری‌ها می‌پردازد.

بِلکر پیش‌بینی کرده است که خودرهای فرمول‌یک قادرند تا با استفاده از آلیاژهای منعطف و قابل تغییر، جریان هوای ورودی به موتور خودرو را کنترل نمایند. راننده می‌تواند با مشاهده‌ی جریان‌های فشرده‌ی باد ورودی، این شیارها را کنترل و ساختار آن‌ها را کوچک‌تر و بزرگ‌تر نماید که علاوه بر استفاده در شتاب‌گیری برای خنک‌کردن موتور نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد. برای مثال در زمان ورود به یک پیچ، دریچه‌ها برای شتاب‌گیری باز می‌شوند که برای سوخت در موتور و خروج پرفشار برای شتاب‌گیری مورد استفاده قرار می‌گیرند.

از امواج مغزی نیز می‌توان برای کنترل تغییر حالت منافذ ورودی جریان‌های هوا استفاده کرد. برای مثال می‌توان در کلاه سنسورهایی را تعبیه کرد که با شناسایی امواج مغزی راننده، تصمیم وی برای تغییر حالت مجراهای ورودی را درک کرده و تغییر دهد.